Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 250

બાહુબલી તો ઘણી વાર કહે છે, કે પિતાજી આ ભોગ – વૈભવથી ઘણે આઘે નીકળી ગયા છે, એમને એમાં ખેંચવા વ્યર્થ છે. આજે પિતાજી શ્રાવણની વાદળી જેવા નથી, શરદની વાદળી જેવા બન્યા છે.”
“શરદની વાદળી કેવી બાહુબલી ?”'
“હલકી ફૂલ, પિતાજી ! પહેલાં તો અમને નીરખીને આપનું હૈયું થનગની ઊઠતું હતું. હવે એ થનગનાટ નથી રહ્યો. પહેલાં તો અમને પાસે બોલાવી આપ ખોળામાં બેસાડતા, અમારા વાળ સૂંઘતા, અમારા કપોલપ્રદેશ પર ચુંબનનો વરસાદ વરસાવતા, આજ તો કુળવાસીઓના બાળ ૫૨ જેટલો આપ પ્યાર દાખવો છો, તેટલો જ અમારા પર રાખો છો.”
બાહુબલી, હવે તમે મોટાં થયાં. ખોળામાં બેસાડવાનો કે ચુંબનો ચોડવાનો વખત વીતી ગયો. ખોળામાં બેસવાનો હકદાર તો જુઓ પેલો આવે, પુંડરીક, ભરતપુત્ર, વૃષભશ્રીનો જાયો !’’
સામેથી દોડ્યા આવતા ભરતપુત્ર પુંડરીકને પૃથ્વીનાથે ખોળે બેસાર્યો, ને એને વહાલ કરતાં કહ્યું :
“સુંદરી, જાઓ, સહુને જાહેર કરો કે હું અને આ મારો પુંડરીક વસંતોત્સવમાં ભાગ લઈશું.”
જય હો પૃથ્વીનાથનો !'' જનસમૂહ ગર્જી ઊઠ્યો.
પૃથ્વીનાથ ઊઠીને અંદર ગયા. ધીરે ધીરે જનસમૂહ વિખરાવા લાગ્યો. પુંડરીક પૃથ્વીનાથની સાથે હતો, એટલે ભરતપત્ની વૃષભશ્રી એમની પાછળ પાછળ ગઈ.
લાગમે નમ્ર થતાં વૃક્ષની જેમ એ મહાચપલા નારી પુંડરીકને જન્મ આપ્યા પછી ગરવી બની ગઈ હતી. બધાં મસ્તી-તોફાન વીસરીને, પૃથ્વીના સાજશણગાર ભૂલીને એક પુંડરીક પાછળ ઘેલી બની હતી. પુંડરીકની ચિંતામાં એ ભરતની પણ પરવા ન કરતી.
ક્રીડાધેલો ભરત એને સરયૂતીર પર જલક્રીડા કરવા માટે આમંત્રણ આપતો, ઉપવનોમાં ફરવા આવવા આગ્રહ કરતો, કૌમુદીભરી અનેક રાતોએ વૃષભશ્રીને મોજ માણવા વિનંતી કરતો પણ એ એની એક પણ વાત ન સાંભળતી ! કાં તો સૂતેલા પુંડરીકની ચોકીદાર થઈને બેસતી કે કાં તો જાગતા પુંડરીકનું રમકડું થઈને રમતી. પુંડરીકના શ્વાસોચ્છવાસ સાથે એ નાચતી ને કૂદતી.
નવું શાસન * ૨૩૧