________________
સુયોધ હિંમતમાં આવી ગયો. એ બોલ્યો : “તો પ્રભુ જરા બહાર ચાલો. જુઓ તો ખરા ! કેટકેટલા આપનાં દર્શન વિના વ્યાકુળ બનીને ખડાં છે ? કેટકેટલાં આપની પાસે ન્યાય માગવા આવ્યાં છે?”
“સુયોધ, ચાલ, હું આવું છું.”
ક્ષણપૂર્વે અકાલવૃદ્ધ જેવો દેખાતો સુયોધ એકદમ જાણે જુવાન બની ગયો. એ ગદાને આમતેમ ઘુમાવતો બહાર આવ્યો, ને જનસમૂહને સ્વામી પધારે છે, તેવો શુભ સંદેશ આપ્યો.
બધે હર્ષના તરંગો ઊછળી રહ્યા.
આભની પૂર્વઅટારીએ સૂર્યનારાયણ દેખાય એમ રાજપાસાદના દ્વાર પર પૃથ્વીનાથ દેખાયા. સહુએ તેમને પ્રેમથી વધાવી લીધા. ભારે કોલાહલ મચી ગયો. કાને પડ્યું પણ ન સંભળાય, તેવી સ્થિતિ થઈ રહી.
ઉલ્લાસભરી માનવમેદનીનો મહાસાગર શાન્ત પડ્યો, એટલે પૃથ્વીનાથે સુયોધને પાસે બોલાવ્યો ને કહ્યું :
“સુયોધ, ન્યાય માટે એકત્ર કરેલા જનસમૂહને અત્રે આણ.”
હર્ષની કિકિયારી કરતી જનતાને એક છેડે સુયોધે આ સમૂહને એકત્ર કરી આપ્યો હતો. એક પછી એકને તે સ્વામીની પાસે લાવવા લાગ્યો. સહુથી પહેલાં એક સુંદર યુવક ને સોહામણી યુવતી આવ્યાં. યુવકે પ્રણામ કરતાં પોતાના દુઃખની કથની રજૂ કરી :
દેવ, આ મારી સહોદરી છે, એણે યુગલિકધર્મ – નિવારણ પછી મારો ત્યાગ કર્યો છે. પ્રભુ ! એને તો જલદી સાથી સાંપડી ગયો, પણ મને કોઈ સખી મળતી નથી. ભારે વિપદા આવી છે. હવે તો પસંદગીનો પ્રશ્ન ઊભો થયો છે ને ! કોઈ મને પસંદ કરે છે, તો કોઈને હું પસંદ કરતો નથી. કોઈ મને પસંદ પડે છે, તો કોઈને હું પસંદ પડતો નથી. અજબ ઉપાધિ છે. હવે શું કરવું ?'
યુવક પોતાની કથની રજૂ કરી, બાજુમાં ખસી ગયો. એટલે પેલી સોહામણી સુંદરી સામે આવીને પોતાની ફરિયાદ રજૂ કરવા લાગી :
પૃથ્વીનાથ, મેં મારો સાથી પસંદ કરી લીધો, પણ મારાં માતાપિતા કહે છે, કે એ યોગ્ય નથી. આપણે તો સરયૂતીરનાં ને એ સુમેરુના રહેવાસી : બેના મેળ ન મળે ! આપણને જલક્રીડા ગમે તો એને શિખર પર ટહેલવું ગમો પાણીથી એને શરદી થાય, પર્વતથી આપણને થાક લાગે.” ૨૨૪ ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org