________________
૨૪
નવું શાસન
-
ક
સંધ્યાના તારા જેવી વેધક આંખે સ્વામી બેઠા છે. શરદચંદ્ર જેવું વદન કંઈક ગંભીર બની ગયું છે, સુનંદા ને નીલાંજનાના મૃત્યુ પછી સ્વામી વધુ પડતા ચિંતનશીલ બની ગયા. સામાન્ય લાગતો શાસનનો ભાર હવે તેમને અસહ્ય લાગે છે. મહાસેનાપતિ સુયોધના વિજયની વાતો સાંભળતાં તેઓ અકળાઈ ઊઠે છે. શસ્ત્રબળ ને શરીરબળના વિજયોમાંથી જાણે તેમની શ્રદ્ધા ચળી ગઈ છે. દેવી સુમંગલા પાસે પણ વેણી ગૂંથાવતા હવે એ મર્મપરિહાસ કરતા નથી.
પૃથ્વીનાથને એકાંત પ્રિય બન્યું છે. વધારામાં પિતા નાભિદેવના મૃત્યુના સમાચાર જાણી ને માતા મરુદેવના વિલાપ સાંભળી ઘણે દિવસે તેમનાથી હસાઈ ગયું, ને એ ધીરેથી બોલ્યા :
“મૃત્યુ એમને લઈ ગયું ? અરે, સંસારને વળગેલી મહાબીમારી ! એનો જ ઉપાય ખોળી રહ્યો છું. હું મૃત્યુંજય બનવા માગું છું. જે મને અનુસરે તેને પણ મૃત્યુંજય બનાવીશ, સંસારમાંથી જે મને અનુસરશે એને વિલાપ કરવાનો વારો નહીં આવે.”
ઘણે દિવસે આટલા શબ્દો સહુને સાંભળવા મળ્યા. પ્રજા માનતી હતી કે સ્વામી આજે પિતા નાભિદેવના અંતિમ સંસ્કાર માટે ક્ષીરસમુદ્ર ભણી જશે, એટલે દર્શન પામીશું. એ આશા પણ નિરાશામાં પલટાઈ.
પૃથ્વીનાથે અંતિમ સંસ્કાર માટે કુમાર ભરતને આજ્ઞા કરી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
