Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 23

ને સાથે સૂતાં. બ્રહ્મચર્ય જેવું વ્રત તેમણે કદી જોયું નહોતું ને વ્યભિચાર જેવો ખરાબ શબ્દ એમણે કદી સાંભળ્યો નહોતો.
એ સાથે જ રહેતાં, સાથે જ ખાતાં, સાથે જ ભમતાં, સાથે જ આરામ કરતાં; એમને કોઈ અલગ કરી શકતું નહીં, કારણ કે કોઈના કહેવાથી એ એક નહોતા બન્યાં.
વસંત એમનો મિત્ર હતો. એ કમળફૂલના ઢગલા રચતો, અશોકવૃક્ષને ઓર બહેકાવતો, આમ્રમંજરીની મખમલી બિછાત કરતો, નવમલ્લિકાના અલંકાર લાવતો, ને નીલોત્પલના શણગાર લાવતો. એની ફૂલગુલાબી લહેરોમાં આ યુગલ ઘેલા બનતાં. એમના દિલમાં અકળ ઊર્મિઓ ઊઠતી, અજાણ્યા ભાવો જાગતા. પુરુષનું પરાક્રમ સિંહ સાથે સ્પર્ધામાં ઊતરતું, સ્ત્રી સિંહણ બની લલકારા કરતી.
પૃથ્વી સુંદર – અતિ સુંદર ભાસતી. રોજેરોજ, નિશા-વાસર સાથે સૂનારાં, સાથે બેસનારાં, દેહદેહ – અંગેઅંગ ભેરવી ફરનારાં, કોઈ દિવસ નહીં ને આજે આ શું રોમાંચ અનુભવી રહ્યાં છે ! અંતરનો કોઈ સાદ તેમને અકળાવી રહ્યો છે. પુષ્પોની સુગંધીમાં, હરિણોની છલાંગમાં, બદામના મહોરની મહેકમાં, ગિરિવનોની શાંત કુંજોમાં એ બધું ભૂલવા મથે છે, પણ ભુલાતું નથી, અકળામણ ઓછી થતી નથી, બંને ચહેરાથી શાંત છે, પણ અંતરમાં ઉદધિ ઊછળે છે. બંનેની જબાન ચૂપ છે, અંતર સાદ પાડે છે.
આખરે તેઓને સમજાય છે : આ તો પ્રકૃતિનો સાદ, સર્જનની વાણ! બે મોટા મોટા મેઘ દોડીને જેમ ભેટી પડે તેમ ભેટીને બંને ઝળુંબી રહે છે. એ સુખદ કાળ ઉપર ચંદ્ર, તારા કે સૂર્યના વખતનું માપ રહેતું નથી; કાળચક્રનો પરિઘ ત્યાં થંભી જાય છે.
રમતિયાળ વસંત વહી જાય ને ગંભીર વર્ષાનાં વાદળ ગોરંભાય, એમ આ સ્ત્રી-પુરુષ આ પછી ભારેખમ બની જાય છે. શ્યામસુંદર સ્ત્રી હવે તો રૂપ કાઢી રહી છે. આનો રંગ ઊજળો થતો જાય છે, ને અવયવો ફાટફાટ થવા માંડ્યા છે. અરે ઘેલી, વસંત તો ઊતર્યો ને તું આમ કેમ ફૂલીફાલી !
પુરુષ સ્ત્રીને છોડીને ક્યાંય જતો નથી.
દિવસો આમ વહી જતા. સ્ત્રીપુરુષ નેત્રપલ્લવીથી વાતો કર્યા કરતાં. * કામદેવના પાંચ ચિહ્ન : કમળ, અશોક, આમ્રમંજરી, નવમલ્લિકા, નીલોત્પલ.
૪
ભગવાન ઋષભદેવ