________________
“એ બહાદુર નર, પેલા હાથી હાંકવાના હજી બાકી છે, તે હાંકવા જા ને, એટલે બધી ખબર પડે,” સુંદરીએ કહ્યું.
“ભરત અડધા હાથી હાંકી આવ્યો ?”” બાહુબલીએ પૂછ્યું.
જોતો નથી?”’
“અરે, એ તો રમતાં રમતાં લીલાં લીલાં વાંસનાં પાંદડાં ખાવા આપમેળે ચાલ્યા ગયા હશે.’’
“જા રે જા ! તેં જોયું હોત તો ભરતના ભુજબળની ખબર પડત ! પેલો ગંધમાદન આજ તારા જેવાને તો કોળિયો કરી ગયો હોત ! તારું નામ ભલે બાહુબલી છે, પણ નામ મોટાં ને ગુણ છોટા !'' સુંદરીએ ટકોર કરતાં કહ્યું.
“અરે, એમાં ભુજબળની ક્યાં જરૂર છે ? આ જંગલીઓને વશ કરવા એ તો રમત વાત છે.”
“બાહુબલી, બહુ ગર્વ ન કર. બોલે છે તેવું એક વાર કરી તો બતાવ ! એકલે હાથે તો મારા માટે પણ એ મુશ્કેલ હતું. એ તો આ બળવાન સુંદરી
મારી મદદે---’
“બસ કર, ભરત ! ભારે લુચ્ચાં છો તમે બેય ! તું સુંદરીનાં વખાણ કર, સુંદરી તારાં વખાણ કરે, મને એવી જરૂ૨ નથી. તમે બધાં ૨મો. હમણાં એકલે હાથે હાથીઓને ખસેડીને આવ્યો સમજો !''
ને બાહુબલી તરત ડૂબકી મારી ગયો. થોડી વારમાં એ કિનારા પર દેખાયો, ને ત્યાંથી દોડતો સામે વાંસનાં જંગલોમાં ચાલ્યો ગયો.
ભરત વગેરે રમતમાં મશગૂલ બની ગયાં.
થોડી વારમાં જંગલમાંથી ચળાઈને આવતા હોય તેવા વીણાના સ્વરો આવવા લાગ્યા. જળ પર તરતા તરતા આવતા એ સ્વરો ગૂઢ ને સંવાદી હતા; વાતાવરણને ધીરે ધીરે માધુર્યથી ભરવા લાગ્યા.
તોફાને ચઢેલા હાથીઓના યૂથે એ સ્વરો સાંભળી સૂંઢો ઉછાળવી બંધ ફરી. એમણે એ વીણાની દિશામાં કાન માંડ્યા.
રમનારાંઓએ પણ રમત છોડી દીધી.
સ્વરો ધીરે ધીરે વધુ ઘૂંટાવા લાગ્યા. કોઈ માતા બાળને બોલાવતી હોય, કોઈ વ્યાકુળહૃદયા વિયોગણ વહાલાને આમંત્રતી હોય, એવા નિગૂઢ સ્વરો તેમાંથી છૂટી રહ્યા હતા.
૧૯૨ * ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
