Page Text
________________
માછલું પાણીમાં સરી જાય એમ એ અંદર સરી ગઈ. બાહુબલી ને બ્રાહ્મી રમતાં રમતાં દૂર નીકળી ગયાં હતાં, ને અત્યારે મદમસ્ત વૃષભશ્રીને ઘેરી વળી એને પકડી પાડવા મથી રહ્યાં હતાં.
ગંધમાદન હાથી વિજય અનુભવતો જ્યાં પાછો ફરવા જાય છે, ત્યાં એની સૂંઢ પર જબરો મુષ્ટિ – પ્રહાર થયો, અને એ પ્રકારની સાથે તેના ગંડસ્થલ પર છલાંગ મારીને કોઈ કૂદી આવ્યું. અને પછી તો પ્રહાર પર પ્રહાર થવા લાગ્યા.
એ પ્રહાર અસહ્ય હતા. પહાડ જેવો ગંધમાદન નરમઘેંશ થઈ ગયો. આગળ વધવું કે પાછળ હઠવું, એની સમજણ ન પડવાથી એ ગોળ ગોળ ચક્કર ચક્કર ફરવા લાગ્યો.
ભરત ! તું એની સૂંઢ છોડી દે. હું દોરી જઈશ.” “અરે સુંદરી, તું અહીં ક્યાંથી ? દૂર જા, તને ચગદી નાખશે.”
“ચગદ્યા, ચગદ્યા હવે ! મને કેમ કંઈ ઢીલી – પોચી સમજી ? મારી એક મુષ્ટિ પાસે ગંધમાદનનો બાપ પણ સીધો થઈ જાય !” અને સુંદરી કદી ગંધમાદનની સૂંઢ પર પોતાના બે હાથની ચૂડ ભેરવી, એ સૂંઢને થપેડતી, ખેંચતી, દંતૂરાશૂળોને હલાવતી તરતી તરતી આગળ વધી.
મગતરા સમાન બની ગયેલો ગંધમાદન, ચૂપચાપ સુંદરી ચીંધે એ રસ્તે આગળ વધ્યો. એના ટોળાની હાથણીઓ પણ તેને અનુસરી.
થોડી વારમાં આ જીવતા પહાડોને સરયૂની તળેટીનાં જંગલોમાં મીઠાં મીઠાં પર્ણ ચરવા છૂટા મૂકી, ભરત અને સુંદરી પાછાં આવ્યાં.
અહીં તો બાહુબલીએ ભારે રંગ જમાવ્યો હતો. બધાંએ વૃષભશ્રીને ઘેરી લીધી હતી, ને ચારે તરફથી પાણી ઉડાડી એને કઈ દિશામાં આગળ વધવું તે જ સૂઝવા દેતાં નહોતાં. પણ વૃષભશ્રી કાચી નહોતી. એ ચીસો પાડતી પાડતી એકલે હાથે સહુને હંફાવી રહી હતી. પાછાં વળીને આવતાં ભરત અને સુંદરી વૃષભશ્રીની વહારે ધસી ગયાં.
“અલ્યા, એક તરફ એક ને એક તરફ આટલાં બધાં ? આ સાચી રમત ન કહેવાય.” વૃષભશ્રીનો બચાવ કરતાં ભરતે કહ્યું.
એ જ સાચી રમત કહેવાય. તો જ રમનારમાં કેટલું પાણી છે, એની ખબર પડે. એકની સામે એક આવે, એમાં જીતવામાં કે હારવામાં શી બહાદુરી?” બાહુબલીએ જોરથી પાણી ઉડાડતાં કહ્યું.
જલક્રીડા ૧૯૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |