Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 209

તે કયો દેવ છે ? એ મળે તો એનીય ખબર લઈ નાખું. બ્રાહ્મી કહે છે કે એ આપણાથી મોટા, હું કહું છું એનાથી આપણે મોટા.”
“હું તો એક વાત સમજું : કામદેવ હોય કે બીજા દેવ હોય, પિતાજીથી કોઈ મોટું નથી.”
આ વાતમાં કોઈને વિવાદ નહોતો.
“એ હું જાઉં છું,” આઘેથી વૃષભશ્રીએ બૂમ મારી, અને પોતાના કેશ ડાબા હાથથી સમેટતી એ કિનારા ભણી વળી.
“એ ધુતારી ! એમ નથી જવાનું. હમણાં હાથીઓને ખસેડ્યા સમજ ! જા, ભરત ! તું તારે અડધા હાથી હાંકી આવ ! હું એક ડૂબકી ભેગો દાવ પૂરો કરું છું. વૃષભશ્રી જાય તો મારે માથે !’’ અને બાહુબલી પાણીમાં ડૂબકી મારી ગયો.
ભરત પોતાના સાથીઓ સાથે હાથીઓના ટોળા તરફ ધસી ગયો. હાથીઓ કોઈનું સાંભળે તેમ નહોતા, તેઓએ ભરતનું કહ્યું ન કર્યું, બલ્કે સૂંઢમાં પાણી ભરીને સામે ફેંકવા માંડ્યું, કમળના ગોટા કાઢી કાઢીને ઘા કરવા માંડ્યા.
ભરતના સાથીઓ પાછા હઠવા માંડ્યા; પણ આવે વખતે ભરતનો પ્રતાપી સ્વભાવ બહાર નીકળી આવતો. એની આંખોમાં ભયંકર અગ્નિ ભભૂકી ઊઠતો. એ દુર્જય ને દુર્ધર્ષ બની જતો. એના પગમાં, હાથમાં સ્વયં શક્તિ છલકાઈ ઊઠતી. કોઈનો પાછો હઠાવ્યો એ પાછો હઠતો નહીં.
ભરતે બે હાથે સામેથી પાણી ઉછાળવા માંડ્યું, ને ભયંકર પ્રતિશબ્દ ક૨વા માંડ્યો. પણ આ બે વસ્તુએ હાથીઓને વિશેષ ઉશ્કેરી મૂક્યા. તેઓએ સૂંઢ ઊંચી કરીને આવાહન આપ્યું. અને તેમાં પણ ગંધમાદન પર્વતમાંથી તાજો જ પકડી આણેલો હાથી તો વિશેષ ઉશ્કેરાઈ ગયો.
બાહુબલી વગેરે રમતમાં પડ્યા હતા; ભરતના બીજા સાથીઓ પાછા હઠી ગયા હતા; પણ ભરત અચળ હતો.
કાળમુખો, પહાડ જેવો હાથી એક બે ક્ષણમાં કુમાર ભરતને હતો ન હતો કરી નાખવા આગળ ધસ્યો. પણ ભરત એમ હાર કબૂલી નાસી છૂટે એવો નહોતો. એ તરત પાણીમાં ડૂબી ગયો. થોડી વાર બડબડિયાં બોલ્યાં ને હલ્લો કરીને આવતો હાથી પ્રતિપક્ષીને ન જોતાં પાછો હઠ્યો. કેટલીએક પળો સુધી ભરત ન દેખાયો, એટલે દૂર ઊભેલી સુંદરીએ ચીસ પાડી ને મદદે પહોંચવા એ પણ પાણીમાં ડૂબકી મારી ગઈ. સોનેરી ૧૯૦ * ભગવાન ઋષભદેવ
-