________________
પૃથ્વીના શાસનભાર ઉઠાવનારને માથેથી હજી પણ વેણીગૂંથનનો ભાર ઓછો થયો નહોતો. વેણી ગૂંથવા માટે તેઓ સ્વામીની શોધ ચલાવતાં સુનંદાના આવાસમાં આવી પહોંચ્યાં, ને જોયું તો તેઓ તો પ્રેમસમાધિમાં નિમગ્ન છે.
એક ક્ષણવાર સહજપ્રાપ્ય ઈર્ષ્યા આવીને અંતર્ધાન થઈ ગઈ. ઉદારચેતા એ વિચારી રહ્યાં : “અરે, આ તો વહાલી બહેન છે ! મારું આપ્યું માણે છે ને !”
દેવી સુમંગલા નજીક આવ્યાં. એમના દેહમાં ભારત અને બ્રાહ્મીનાં જેવાં બીજાં બે બાળક માળો નાખી ચૂક્યાં હતાં, એટલે ગર્ભભારથી પગલાં ભારે પડતાં હતાં, છતાં એથીય આ પ્રેમસમાધિ ન તૂટે.
મહાદેવીએ ખોંખારો ખાધો પણ આ તો આત્મનિમજ્જન હતું. આખરે તેમણે ઉચ્ચ સ્વરે કહ્યું :
પૃથ્વીનાથ છે કે?” કોણ ?” હું. એક સ્ત્રી ફરિયાદ આવી છે, કૃપાનાથ !” શી ફરિયાદ છે?” એનું ધન ચોરાઈ ગયું છે.” “કોણ ચોરી ગયું છે ?'
એક સ્ત્રી !' “ક્યાં છે એ સ્ત્રી !”
“ન્યાય કરનારે એની શોધ કરવી પડશે. હું તો એ ધન અને એ ચોર બંનેને નજરે નીરખું છું.”
તું નજરે નીરખે છે ?” હા. અને પૃથ્વીનાથ, બીજી પણ એક ફરિયાદ નોંધી લો !” “શી ફરિયાદ ?'
“એક વૃક્ષની ચોકીદારી કોઈને સોંપી હોય, એ ચોકીદાર એને કદી પાણી પાય –– કદી ન પાય, કદી એની રક્ષા કરે, કદી રખડવા ચાલ્યો જાય, તો એ ફરજથી ચુત થયેલો લેખાય કે નહીં ?”
“અવશ્ય.”
“તો કરો દંડ એને.” ૧૮૪ ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
