Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 198

ક્ષુધા નષ્ટ થઈ ગઈ, ને કોઈ દિવ્ય પ્રેમ મને તમારી સાથે એક કરી રહ્યો. નીલાંજના લાડ કરતી આગળ બોલી :
“અમારા દેવો ઊજળા ખરા, પણ પ્રેમની, વિયોગની, સંયોગની આટલી તીવ્રતા ત્યાં નહીં ! કોઈને લગન નહીં ! વિહારની ઇચ્છા થઈ કે બસ સંકલ્પની સાથે તૃપ્તિ થઈ ગઈ. તીવતા પેદા થવાની તો વાત જ નહીં. અને જે ઇચ્છામાં તીવ્રતા નહીં તેમાં સુખ નહીં; ત્યાં એકબીજાની પાછળ ઘેલા થવાનું કોઈ ન સમજે ! દર્દ વગરનો પ્રેમ, વિયોગ વગરનો સંયોગ – મઝા એમાં શું આવે ? મૃત્યુ ૫ આટલું મીઠાશભર્યું નહીં ! તમે ઋષભને જે ગાઢ પ્રેમથી ચાહો, તેવી ચાહના ત્યાં કોઈને કોઈ પ્રત્યે નહીં ! સુખનો પ્રદેશ, સમૃદ્ધિનો દેશ, પણ સ્વાર્પણનો નહીં ! એક દેવને એક વારાંગના જાય કે હજાર બીજી હાજર. એક દેવીને એક દેવ જાય કે બીજો તૈયાર જ હોય.''
“અદ્ભુત છે, તું તો દેવી !?'
ને મારે મન મોટી ખોટ તો અમે કદી માતા ન બની શકીએ તેની છે. આ ભરત, આ બ્રાહ્મી, આ બાહુબલી ને પેલી સુંદરી ! પોતાની જ કૂખમાંથી કેવાં કેવાં સુંદર ફૂલડાં જન્માવવાનાં ! ફળહીન વૃક્ષ શું સારું લાગે ?' “એ જન્મની પાછળ પણ ભારે વેદના છે.” સુનંદાએ કહ્યું.
“વેદના વિના કોઈ ચીજ મીઠાશ નથી આપતી. લવણ વિના સ્વાદ ભાળ્યો ?”” નીલાંજના થોડી વાર થોભી, ને પુનઃ બોલી :
“વેદના પણ કેવી મીઠી ! અને આ કાયા, જે સદા પુરુષની વાસના માટે સજ્જ રહેતી હોય; આ ખોળો, જ્યાં કોઈ જાતીય આવેગભર્યો નફટ પુરુષ સદા સૂવાનું વાંછતો હોય ને આ ઓષ્ઠ, જે કેવળ ઠગારાં ચુંબનો માટે વપરાતા હોય ને આ ઉન્નત પર્યાધરો જ્યાં બંનેને નિર્લજ્જ બનાવતા હોય ત્યાં, માતા બનતાં, આખી સૃષ્ટિનું કેવું સુભગ પરિવર્તન !
જોતજોતામાં પથ્થર જેવા જડ પયોધરોમાં અમી ઊછળવા લાગે. વાસનાભર્યા ખોળામાં મમતાનાં બાળ રમવા લાગે. દેહનો ખૂણેખૂણો જાણે સંસારને કશાની ભેટ આપ્યાના અભિમાનથી ફાટફાટ થતો લાગે. જીવન જાણે કોઈ સુખદ હેતુની પરંપરા બની જાય. ત્યારે ફળ વગરની, ફૂટડી અને
શાસ્ત્રીય માન્યતા છે, કે દેવીઓ ગર્ભ ધરતી નથી ને તેઓને ગર્ભવાસનાં કષ્ટ વેઠવાં પડતાં નથી.
સંસારનું કલ્પવૃક્ષ * ૧૭૯