________________
wie ze cu mine
the
શેરીઓમાંથી ધીરે ધીરે ચાલ્યો આવતો હતો. કુળવાસી નર-નારીઓ પોતાની પાસે રહેલાં અમૂલ્ય દ્રવ્યોથી બંનેને વધાવી રહ્યાં હતાં. કોઈ મોતીએ, કોઈ નવા શાલ ધાન્યથી, કોઈ નવાં પત્રપુષ્પથી તેમનું સ્વાગત કરી રહ્યાં હતાં. સહુનાં મુખ પર આનંદની આભા વિરાજી રહી હતી.
બે શ્વેત વૃષભ સુંદર રથ ખેંચી રહ્યા હતા. બે ગોળ ચક્રથી સંચાલિત, સુખાસનોથી યુક્ત, આવો રથ હજી સુધી કોઈએ જોયો નહોતો. આ તો દેવી સુનંદાની આયોજના હતી. અને દેવી સુનંદા જ ધૂસરાના અગ્રભાગ પર બેસીને રથનું સંચાલન કરી રહ્યાં હતાં.
ઉષારાણી જેવી સુનંદા આગળ પ્રકાશતી હતી, ને પાછળ સૂર્ય ને જ્યોતિશાં રાજા-રાણી શોભતાં હતાં. અંદર મધ્ય ભાગમાં સુમંગલા ને કુમાર બિરાજમાન હતાં. આવાં રૂપ, આવું યુગલ તેમણે કદી જોયાં નહોતાં. પોતાનો સ્વામી, પોતાનો રાજા ! સહુને એના પર વારી જવાનું દિલ થવા લાગ્યું. બંને આજે ખૂબ આકર્ષક લાગતાં હતાં, રૂપનાં વર્તુલ ચારેતરફ ઘૂમતાં હતાં. ને ત્રિલોકવિજયી હાસ્યગંધ ચારેતરફ ફુરાવતાં હતાં.
બંનેની વેશભૂષા લગભગ સમાન હતી. વિશાળ લલાટમાં કેસરનું ત્રિપુંડ, કંઠમાં નવસેરો હાર, મસ્તક પર હીરાના અલંકાર, ને માથે મયૂરપિચ્છનો સુંદર મુગટ હતો. બિમ્બફળ જેવા આરક્ત હોઠ પર મૃદુ મૃદુ હાસ્ય હતું, ને બંનેનાં કાળાં ભમ્મર જુલફાં નદીના શ્યામ તરંગો જેવાં ગરદન પર પથરાયેલાં હતાં.
જય જયના સ્વરો દિશાઓમાં ઊઠતા હતા, ને પ્રફુલ્લ કમળ જેવાં નયન ચારે દિશા તરફ ફરતાં હતાં. જે દિશાને એ દૃષ્ટિ સ્પર્શી જતી, ત્યાં આનંદ અને ઉત્સાહના ઓઘ ઊમટી રહેતા.
ગજગામિનીની મસ્તીને ભુલાવે તેવી છટાથી સુનંદા વૃષભને હાંકતી હતી. સુનંદાની બેસવાની છટા ને રથસંચાલનની કળા હૈયામાં વસી જાય તેવી હતી. મૃદુતાના અવતાર સમી એને જોતાં સહુને લાગતું કે જાણે ચંદ્રની જ્યોમ્ના સૂર્યદેવના માર્ગમાં અમી છાંટી રહી છે.
કુમારનો રથ વૈજયન્ત પ્રવેશદ્વાર પાસે આવી પહોંચ્યો કે શાશ્વત ઘંટા રણઝણી ઊઠી, મૃદંગ, ભેરી ને તૂરીના નાદથી દિશાઓ ગાજી ઊઠી. મદગળતા માતંગો સ્વામીને નીરખી હણહણવા લાગ્યા. ઘોડાઓ ખોંખારી ઊઠ્યા. ચિત્તાઓ આછી આછી ગર્જનાઓ કરી આનંદ વ્યક્ત કરવા લાગ્યા. નિર્દક
પહેલા પૃથ્વીનાથ ૧૬૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org