Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 178

જાય તોય કુમારને નીરખી ન શકે. અશ્વ પણ યોગ્ય નહીં. આ માટે પોતાના પ્રિય બે શ્વેત વૃષભને એ થોડા દિવસથી પળોટી રહ્યાં હતાં. હળના આકારના એક લાકડાને તેમની ગરદન પર મૂકી પાછળ પાણી પર તરતી નૌકાને જોડી હતી. વૃક્ષના મોટા થડને કોરીને સુંદર ભદ્રાસન યોજ્યું હતું. યોજના તો સુંદર હતી, પણ નીચેથી લીસી નૌકા પાણી પર ઝડપથી સરે, પણ ખાડાખડિયાવાળી પૃથ્વી એને કંઈ માફક આવે ? એને માટે દિવસોથી તેઓ ઇલાજ શોધતાં હતાં.
અરે, પોતાનો પ્રિય કુમાર અને પ્રિયતમ ભગિની રાજા અને રાણી બને ત્યારે તો પોતે કોઈ અદ્ભુત ભેટ આપવી ઘટે ને !
દિવસોની વિચારણા પછી, એકાએક દેવી સુનંદાને કંઈક સૂઝ્યું. પાત્ર બનાવી રહેલા કુંભારોના આવાસ તરફથી તેઓ મંગલકલશ લઈને આવતાં હતાં. એકાએક તેમણે આજ્ઞા કરી : “અરે, કુંભારોનાં પાત્ર બનાવવાનાં બે ચક્ર અહીં આણો.’
“દેવી, શું કુંભારનો ધર્મ આચરવાનું દિલ થયું છે?”
“અવશ્ય,’” સુનંદા મર્મમાં હસી. થોડી વારમાં બંને ચક્ર આવ્યાં. બંનેને છૂટાં છૂટાં ઊભાં કરીને તેમણે રેડાવી જોયાં. જરામાત્ર બળ અને ધક્કા સાથે દડ દડ કરતાં એ ક્યાંય સુધી ચાલ્યાં ગયાં. સુનંદાને સફળતા લાધી ગઈ. એણે એ બે ચક્રને પોતાના પેલા નૌકા જેવા વાહનની નીચે જોડી દીધાં, અને જરા સંકેત મળતાંની સાથે તો વૃષભ ચાલી નીકળ્યા.
ભરત, બ્રાહ્મી ને સુનંદાનાં બંને બાળકો—બાહુબલિ ને સુંદરી એમાં બેઠાં. સુનંદાએ એનું સુકાન લીધું. નવી વસેલી નગરીની વીથિકાઓમાં એ વાહન ખૂબ દમામભેર ચાલવા લાગ્યું.
સુનંદાએ એનું નામ રથ આપ્યું, ને એ દિવસથી રથને શણગારવામાં પડી ગઈ.
હર્ષ, ઉત્સાહ ને ઉલ્લાસભર્યાં દિવસો અને રાત્રિઓ વીતવા લાગ્યાં. રાત્રિના સમયે પણ ગૃહ-અગ્નિના પ્રકાશથી નગરી ઝળાંહળાં થઈ રહેતી. રાજ્યાભિષેકનો દિવસ જેમ જેમ સમીપ આવતો ગયો, તેમ તેમ વાતાવ૨ણ પ્રફુલ્લિત બનતું ચાલ્યુ. આખો દિવસ વિવિધ શંખસ્વરો થયા કરતા. માટીના પાત્ર પર ચામડું મઢીને બનાવેલું એક યંત્ર એના પર કાષ્ઠયષ્ટિનો પ્રહાર કરતાં, ભારે સુંદર નાદ જન્માવતું. સહુ એને મૃદંગ કહેતાં.
સંસ્કૃતિની કેડી * ૧૫૯