Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 176

હતા એથી અધિકી સ્ત્રીઓ હતી. જે જેને ગમે, એના ગળે હાથ નાખી, બાંયમાં બાય ભેરવી મલકાતી ચાલતી હતી.
એ બધી હસતી ને જાણે દિશાઓ મલકાતી. એ ચાલતી ને અપૂર્વ રણકાર થઈ રહેતો. એ કદી નૃત્ય કરતી, કદી બંસી બજાવતી.
પ્રવાસી-કુળો આ નવાં માનવીઓને આશ્ચર્યની નજરે નીરખી રહ્યાં. એમની સાથે અમૂલ્ય ઔષધિઓ હતી, અંગરાગ ને વિલેપન હતાં. ક્ષીરસમુદ્રના જળથી ભરેલા કૂંજા અને મિષ્ટ ફળફળાદિ હતાં. દરેકની સાથે એકાદ પશુ, પ્રાણી કે પંખી હતું. કોઈની પાસે નીલમણિ જેવો શુક, કોઈની પાસે શ્વેત સ્ફટિકમણિ જેવો હંસ, કોઈની પાસે મરકત મણિના જેવું ગરુડપક્ષી, તો કોઈની પાસે સુવર્ણનો મૃગ, તો કોઈની પડખે સુંદર પટાવાળો ચિત્તો હતો. કોઈના ગળામાં મણિધર સર્પ હતા, તો કોઈ નકુલના ધારક હતા.
આ બધાં પ્રાણી પાણી પર ચાલી શકતાં, હવામાં ઊડી શકતાં, રાતે દેખી શકતાં, ને ગમે તેને વશ કરી શકતાં.
પ્રવાસી કુળ વિચારતાં : “અરે, આવાં રૂપ અને તેજ તો આપણે ક્યાંય ભાળ્યાં નથી ! સાંભળ્યું છે, કે ઊંચે આકાશમાં આપણા કરતાં દેખાવડાં, રૂપાળાં ને સુખી માનવી વસે છે. એ દેવ અને દેવી કહેવાય છે. આ એ જ હોવાં ઘટે. આ દેવ અને દેવી આપણા કુમાર રાજાના સ્વાગત માટે આવ્યાં લાગે
પ્રવાસી-કુળો આવાં અનેક ચિત્રવિચિત્ર માનવસમુદાય જોતાં, આનંદ કરતાં ધીરે ધીરે આગળ ધપતાં હતાં. કુમારની નવી નગરી હવે દૂર દૂરથી એનાં ઉદ્યાન ને ઉપવનોની શોભાથી પરખાતી હતી, ત્યાં આવતા રાજહંસ, વિષ્ટિકાર કપોત અને માણેક જેવી ચાંચવાળા શુકથી ઓળખાતી હતી. અહીં દૂર્વાના મેદાન પર મૃગ નિર્ભય રીતે મનમોદથી ચરતાં જોવાતાં. માનવને જોઈ ભક્ષની લાલચે લપકતા વાઘ-સિંહને બદલે, ગુફામાં ડરથી લપાતા વનેચરો જોવાતા.
હવે તો નગરીની આજુબાજુ નવી નિર્માણ થયેલ દીવાલ દેખાતી હતી, ને એમાં પ્રવેશ માટે રાખેલા દ્વાર પર કુમારનો પરમ મિત્ર દેવયશ સર્વ વ્યવસ્થા કરી રહ્યો હતો. તમામ પ્રવાસીઓને આ દીવાલની બહાર નવા નિર્માણ કરવામાં આવેલા વંશપર્ણોના મંડપોમાં ઉતારા આપવાના હતા. ત્યાં જ તેમના
સંસ્કૃતિની કેડી જે ૧૫૭