________________
અદશ્ય થઈ ગઈ. એ તરફ કોઈનું લક્ષ નહોતું. સુમંગલા તો બાળકને ચુંબનો ચોડવામાં મગ્ન હતી. અચાનક એણે કુમારના મુખ પરનું પરિવર્તન જોયું. સુનંદા પણ કુમારના દષ્ટિસ્પર્શના સુખમાંથી નિવૃત્ત થઈ, ને એણે કહ્યું: - “બહેન, કેવો ઠંડો છે ! મારો ભરત હોય તો તમારાં પયોધરો આમ કંચુકીમાં મોં છુપાવીને બેસી શકે ખરાં ? અમૃતના સાગર લહેરાતા હોય ને છતાં તળાવેથી તરસ્યો પાછો ફરે એવો આ તમારો દીકરો છે.”
સંતોષી છે. જો ને, કેવી મમતાથી મારા ગાલ પર ગાલ મૂક્યા છે ! મને તો ભરત કરતાંય આ વધુ વહાલો લાગે છે.”
અરે, ક્યાં મારો પ્રતાપી ભરત ને ક્યાં તમારો આ સંતોષી જીવ ! ઊંધ્યા જ કરે છે. આ બાળકી મને બહુ ગમે છે. સવારથી ધાવે જાય છે, પણ જાણે ધરાતી નથી.”
રૂપ પણ કેવું કેસૂડાનાં ફૂલ જેવું છે ! અને તેજ પણ... ”
તમારા જેવું, હજારોને એક દૃષ્ટિથી આંજી નાખે તેવું.” સુનંદાએ વચ્ચે બોલી વાક્ય પૂરું કર્યું, ને પુત્રને છાતીએ ચાંપી ચુંબન લીધું. પછી એણે ધીરેથી પૂછ્યું :
“કુમાર, આજે તમે ગંભીર કેમ છો ?”
જાણતી નથી ? કુમાર રાજા થવાના છે. રાજા થાય એણે ગંભીર થવું જ પડે ને !” સુમંગલાએ વચ્ચે કહ્યું.
“એ રાજા થશે તો તમે પણ પટરાણી થશો ને ” સુનંદાએ વચ્ચે કહ્યું, પછી જોઈશું કે રાજાની સત્તા વધુ ચાલે છે કે પટરાણીની ?”
હું પટરાણી ? લુચ્ચી, પટરાણી તરીકે તો તું જ સોહે. તારા જેટલી ઠાવકી, ગંભીર, ડાહી હું થોડી છું
એ તો તમારો જન્મસિદ્ધ હક્ક છે, બહેન ! એ ઝૂંટવ્યો ઝૂંટવી ન શકાય.”
“રાજા સંસારનો, તમારો તો હું પ્રિય કુમાર. દેવીઓ, નિત્યયૌવનને આંગણે રમનારાં, મારો રાજપદનો ભાર કોઈ ઓછો કરી શકશે, તો એ તમે જ કરી શકશો. સ્ત્રી જ માણસની સાચી મિત્ર છે.” કુમારે કહ્યું.
કુમારે સ્નેહથી ને હર્ષથી બંને બાળકને નવાજ્યાં, ને કેટલીય વાર સુધી બેસી સૌએ વાર્તાવિનોદ કર્યો. સુનંદાનાં શ્રમ અને દુઃખની ઔષધિ એ રીતે પૂરી પડી.
૧૫૦ ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org