________________
દેવી સુનંદા આ બધામાં સાથ આપતાં, પણ હવે તો એમના હૈયાના પિંજરામાં પણ કોઈ પંખીના ફફડાટ સંભળાયા કરતા, પહાડ પર ચઢી શકે એવું પાતળું સોટા જેવું શરીર હવે સ્થૂલ બન્યું હતું. જઘનપ્રદેશ વિસ્તાર પામતો હતો. પયોધરો પણ અત્યંત વિશાળ ને કષ્ટદાયક બન્યા હતા.
“અરે, આ પયોધરોના ભારથી જ તું નમી જઈશ. ચાલ હું તને કંચુકી બનાવી દઉં.” દેવી સુમંગલાએ તોફાની ભરતને સુનંદાના હાથમાં આપતાં કહ્યું. પણ લુચ્ચો ભરત તો સુનંદાના પયોધરો ત૨ફ ધસવા લાગ્યો. સુનંદા એને બે હાથમાં પકડી દૂર રાખવા જેમ પ્રયત્ન કરવા લાગી, એમ ભરત વધુ તોફાન મચાવવા લાગ્યો. એ એના બલિષ્ઠ પગ સુનંદાના પેટ પર ને પયોધર પર પછાડવા લાગ્યો ને બે હાથે સુવર્ણકલશ જેવા પયોધર તરફ ઝૂકવા લાગ્યો. આ હંધ્રમાં બાળક જબરો નીકળ્યો. સુનંદા હારી ગઈ, અને શ્રમથી હાંફવા લાગી. એણે બૂમ મારી :
બહેન !”
“અરે, આ આવી. સારું જોઈને મૃગચર્મ લેતી આવું ને ?” “આ લુચ્ચો જુઓ ને !”
ભરત સુનંદાના પુષ્ટ પયોધરને મોંમાં લઈ હસતો હસતો બીજે હાથે બીજા પયોધર પર કાબૂ રાખી રહ્યો હતો.
“લુચ્ચા, કોકનો ભાગ તા૨ે લઈ લેવો છે ? ચાલ, આમ આવ,ભૂખ્યો થયો છે ?” માતાએ પોતાના પયોધર બતાવી, મહામહેનતે સુનંદાના પયોધર પરથી ભરતને છોડાવ્યો.
“લુચ્ચા, તું મને બચકાં ભરી ગયો ? લાવ હું તને બચકું ભરી લઉં.” ભરતના મોટા કોમળ ગાલ પર સુનંદાએ જોરથી ચુંબન ચોડ્યું, ને ધીરે ધીરે દાંત બેસાડ્યો. પણ એ તો હસતો હતો.
“અરે, આ તો કેવો જબરો છોકરો છે ! આપણે એના ગાલ કાપી ખાઈએ તોય કશું ન બોલે એવો છે. બહેન, આવો બળિયો છોકરો મેં જોયો નથી.” સુનંદાએ હેતથી ભરતને પંપાળતાં કહ્યું. લુચ્ચો ભરત એના પયોધર માટે મથી રહ્યો હતો.
“બહેન, એ લુચ્ચાને છોડીશ મા. હું હવે કંચુકી બનાવી રહેવા આવી છું. બધી રીતે તને એની જરૂર છે.
સુમંગલાએ થોડી વારમાં મૃગચર્મની સુંદર કંચુકી બનાવી લીધી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
શતયજ્ઞકર્તા ઃ ૧૩૭
www.jainelibrary.org