________________
૧૪
અષ્ટાપદ
અષ્ટાપદ પર્વત તો મહાભયંક૨ !
ભેંકાર ગુફાઓમાં દૃષ્ટિવિષ સર્પ બેઠા છે ઃ ફુત્કાર નાખતાં જ પશુ, પંખી કે ઝાડ–જે સામે આવ્યું તે—બળીને ભસ્મ થઈ જાય છે.
ઊંડી ઊંડી કંદરાઓમાં વ્યાઘ્રમુખ મગર-મત્સ્યો ફરી રહ્યાં છે ; એમનાં નસકોરાંમાંથી અગ્નિના ફુવારા છૂટી રહ્યા છે.
ભયંકર હાથીઓનાં ટોળાંના ચિત્કાર સદાસર્વદા સંભળાયા કરે છે. વૃક્ષનાં વૃક્ષ, વનનાં વન છૂંદતાં એ ટોળાં બેફામ ચાલ્યાં જાય છે. અષ્ટાપદની ભયંકર ગર્જના સિવાય એમનો મદ કદી શાન્ત થતો નથી.
દિવ્ય ઔષધિઓનો અહીં ભંડાર છે. પર્ણો પર્ણો પ્રકાશના પુંજ ઠાલવતાં વૃક્ષો છે. અહીંનાં જ વૃક્ષોના રસથી પાણી ઉપર જમીનની જેમ પગ મૂકીને ચાલી શકાય તેમ છે.
Jain Education International
આ પહાડ જ અદ્ભુત છે. એના પથ્થરમાંથી દિવ્ય અંજન બને છે, અને એ અંજનથી અંધકારમાં પણ પ્રકાશની જેમ જોવાય છે. એની ઉપત્યકાના ઝરણમાં એવો રસ સદા નીતર્યા કરે છે, કે એનો ઉપભોગ કરનાર માનવી કદી વૃદ્ધ ન બને. અહીંનાં જીવજંતુ અત્યંત બલિષ્ઠ, દીર્ઘ આયુષ્ય ભોગવનાર છે, ને અહીંનો વાયુ ચંદનનાં વનોમાંથી આવે છે. સુંદર ઝરણાં, છલકાતાં નવાણો, લચી પડતાં ફળફૂલનાં વૃક્ષો, કંદમૂળથી ફળદ્રુપ ભૂમિ ! હવા સંગીત કરે છે, આકાશ પ્રકાશ રેલાવે છે, દિશાઓ જાણે આલિંગન આપે છે.
કેવું સુંદર સ્થળ ! કુમારને પહેલી નજરે ભાવી ગયું. જીવનનું વિરામસ્થળ;
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
