________________
જેને પગલે વસંત વહેલી આવી, જેને હિમપ્રદેશનો મહાન રાક્ષસ પણ નમીને ચાલતો થયો, એનું સન્માન કોણ ન કરે ?
સહુ સ્વાગત અર્થે બોલવા લાગ્યા : “દેવ છો ! આકાશના વસનાર છો ! ગર્જનાના સ્વામી છો ! વીજળીના વજ્રના ધારક છો !
“ના, ના, પૃથ્વી પર ચાલનારો તમારા જેવો જ મનુષ્ય છું.” મહામાનવે સંજ્ઞાથી સમજાવ્યું.
“અમારા જેવા માનવ ?” કોઈને શ્રદ્ધા ન બેઠી. સંશયથી સહુ એકબીજા સામે જોઈ રહ્યા. આપણા જેવો હોય તો પેલો હિમપ્રદેશનો શ્વેત રાક્ષસ એમને આમ કાંઈ લટુડાંપટુડાં કરે ? દેહને ખાઈ જવાનું મન થાય તેવી ક્ષુધા હોય છતાં એમને જીવતા મૂકી કાંઈ ચાલ્યો જાય ?
“અમે તો પામર છીએ. તમે તો દેવ છો. ભલા, એ રાક્ષસને તમે કેમ જીત્યો ?’
“પ્રેમથી, નિર્ભયતાથી.”
આ શબ્દોનો ભાવાર્થ કોઈ ન સમજ્યું. પણ એની ચેષ્ટાથી આ બધા કંઈ કંઈ સમજી રહ્યા. આવો દેવતા આપણી સાથે હોય તો કેવી નિર્ભયતા રહે ? “તમે અહીં રહેશો ?”
“અવશ્ય, પણ હમણાં નહીં. તમારામાંથી કોઈ અષ્ટાપદનો માર્ગ જાણો છો ? એનું વાસસ્થાન પારખો છો ?”
“અષ્ટાપદનું વાસસ્થાન અષ્ટાપદ પર્વત. કોક ઘરડા જાણતા હોય તો ભલે ! પણ હે દેવ ! અમારા વડવાઓએ એ દિશા તરફ જવાની અમને બંધી. કરી છે. જેને મરવું હોય એ ત્યાં જાય–ત્યાં ગયેલો કોઈ પાછો આવ્યો જાણ્યો નથી”
“મારે ત્યાં જવું છે.”
સહુ આશ્ચર્યમાં એકબીજા સામે મોં ફાડીને જોઈ રહ્યાં.
“એકાદ જણ રસ્તો બતાવી ન જાઓ !
“જરૂ૨, પણ ઓ દેવ, ત્યાં કોઈ માનવ જતું નથી, એ તો રાક્ષસોની ભૂમિ છે.”
“એ ભૂમિને હું માનવને યોગ્ય બતાવીશ,” એ રૂપાળા માનવીએ મૂઠીઓ વાળીને મક્કમતાથી કહ્યું, “પણ આમ આવો. તમે થર થર ધ્રૂજો છો. તમને શીત બહુ પજવે છે, કાં ? તેને દૂર કરવાનો માર્ગ બતાવું.”
૧૦૮ * ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
