Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 100

એક-બે ઝીણી તીવ્ર ચીસ ને ઘસારાના એકાદ બે અવાજને એ અંધાર-ઓળાઓ કોઈ ભારે વસ્તુ ઉઠાવીને ચોરપગલે ચાલ્યા જતા જોવાયા.
આ સંસારમાં એકબીજા એકબીજાને ખાઈ જતા; પણ ચોરી જેવી વસ્તુ હમણાંથી જાણી હતી.
અંધારઘેર્યા માર્ગ પર એ પગલાં સાવચેતીથી થોડાં જ આગળ વધ્યાં હશે, કે પાછળ બુમરાણ થઈ રહ્યું. સુયોધનો વન કંપાવતો અવાજ કર્ણગોચર થવા લાગ્યો. તાપણાંઓ એક પછી એક વિશેષ પ્રજ્વલિત થતાં જોવાયાં. એમાંથી એક મોટું લાકડું ઉપાડીને સુયોધ આંધીના જોરથી ચારેતરફ ઘૂમતો દેખાયો. એની પાછળ, એનું અનુકરણ કરીને, અગ્નિની શિખાઓ આમતેમ ચાલતી દેખાતી હતી.
અચાનક મેઘગર્જના જેવો સ્વર સંભળાયો. દૂર દૂરના પહાડોમાં એનો પડઘો પડ્યો. પડઘાએ સ્વરને ભયંક૨ કરી મૂક્યો. વાયુ થંભી જાય, પર્ણ ખડખડતાં સ્તબ્ધ થઈ જાય, નીર વહેતાં અટકી જાય : એટલો રૌદ્ર પ્રતાપ સ્વરમાં હતો.
સહુએ જાણી લીધું કે કુમાર વૃષભધ્વજ પોતાના પ્રિય ઐરાવતને બોલાવતા હતા. મંગલમૂર્તિ કુમારના કંઠમાં જ્યાં સદા પ્રેમની ઝાલર રણઝણ્યા કરતી, આજે એમાં પ્રલયના શંખ ફૂંકાયા હતા.
થોડી વારમાં વનની આછી ઊજળી કેડી પર, સ્કંધ પર ગદા નાખીને વાંદરાની જેમ ઠેકતો, હરણની જેમ છલંગ ભરતો સુયોધ આવતો દેખાયો.
એની પાછળ ગજરાજ ઐરાવત હવામાં સૂંઢથી ફેડકા બોલાવતો આવતો હતો. સ્વામીના મનના ભાવ સમજનાર એ પ્રાણી આજ કાંટા, કાંકરા, ખાડા ટેકરા ભૂલી ઝંઝાવાતના વેગે ધસ્યું આવતું હતું. એની સૂંઢ યમરાજની અદાથી વીંઝાતી હતી. સુયોધ અને એની ગતિ વચ્ચે હરીફાઈ ચાલી રહી હતી.
કુમારના ચહેરા પર અત્યારે મીટ મૂકી મુકાય તેમ નહોતી; પ્રલયનો દેવ જાણે આવીને ચહેરા પર સ્તબ્ધ બની ગયો હતો.
અચાનક હવામાં ભારે સુસવાટો થયો. અંધકારને વીંધતું તીર અંધારઓળાઓમાંના એકને વીંધી રહ્યું.
એકે ભૂમિશરણ થતાં કહ્યું : “ઝીણો ઝીણો અવાજ આવી રહ્યો છે. એ મહાપ્રાણી આવવાની ઘડીઓ નજીક છે, જલદી કરો, આડા રસ્તે ચાલો !”
અષ્ટાપદના પંજામાં * ૮૧