________________
૧૦
ભરતનાટયમ્
ચર્મરત્ને બાંધેલા સેતુ ૫૨ થઈને આખી ભરતસેના માગધદેવના રાજ્યવિસ્તારમાં પ્રવેશી ગઈ. આટલી વિશાળ સેનાને ઉતારો દેવો એ જેવુંતેવું કામ નહોતું. માગધદેવની એ ચિંતા વિશાળ બની ગઈ, પણ ત્યાં તો ભરતસેનાએ પોતાના નિવાસો પોતે ઊભા કરી લીધા. જાણે નાની નાની જાદુઈ નગરીઓ વસી ગઈ.
જ્યાં વિકરાળ હસ્તીઓ, વિષધર સર્પો ને ભારડ પક્ષીઓ ભમ્યા કરતાં, જ્યાં ખીણોનાં જળમાં ખૂની મગરો ઘૂમ્યા કરતા, જ્યાં પહાડોની ગુફાઓમાં અગ્નિના ફુવારાઓ છૂટ્યા કરતા, ત્યાં આ સેનાએ પોતાનાં ઘર કર્યાં. ઘર કરીને આ માનવશત્રુઓને સદાને માટે દેશનિકાલ આપ્યો.
જોતજોતાંમાં સુંદર અલબેલી નગરી વસી ગઈ. ક્યાંક આવાસો છે, ક્યાંક પર્ણકુટીઓ છે, ક્યાંક દુકાનો છે, ક્યાંક ચોરાઓ રચાઈ ગયા છે.
પૂર્વસાગરનાં રહેવાસીઓ પોતાનાં કન્યારત્નો, પશુરત્નોને સ્ફટિકરત્નો લઈને ભેટણે આવ્યાં. ભરતદેવની આજ્ઞા હતી કે પરસ્પરનો સંપર્ક વધે એવી સર્વ ભેટો સ્વીકારવી. સંસારમાં સાચું સગપણ લોહીનું છે. માટે લોહીના સંબંધો વધારવા.
શાસન-પ્રચાર માટે લોહીસંબંધો ખૂબ આવશ્યક છે. શાસનનો પ્રચાર તો જ થશે, ને શાસનની પરંપરા પણ તો જ રચાશે. આપણે તો આજે અહીં છીએ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
