________________
પણ નમિ-વિનમિ કોનું નામ ? એમણે એકેએકે બધાની ખબર લેવા માંડી. બીજી તરફથી ભરતખંડમાંથી શૂરવીરોને આમંત્ર્યા. ગામ, ખેડાં ને જનપદ વસાવવા માંડ્યાં.
પ્રારંભમાં પુરુષો જ આવ્યા. પણ પુરુષોથી પૃથ્વી વશ થાય, પણ વસે નહિ. એ માટે તો સ્ત્રી જ જોઈએ. પણ સ્ત્રીઓને અહીં લાવવામાં ભારે જોખમ હતું. આખરે નમિ-વિનમિના પરાક્રમ પાસે વિદ્યાધરોને નમતું તોળવું પડ્યું. તેઓએ કબૂલ કર્યું કે અમે બળાત્કારે કોઈ માનવસ્ત્રીનું સેવન નહીં કરીએ; સ્ત્રીપુરુષની જોડીને કદી ખંડિત નહિ કરીએ !
બસ, આ સમાચાર ભરતખંડમાં પ્રસરતાં અનેક સ્ત્રી-પુરુષો અહીં આવીને વસી ગયાં. જોતજોતામાં સોળ નિકાય, સોળ જાતિ ને ગામ નિર્મિત થયાં. દક્ષિણ દિશામાં નમિ વિદ્યાધરે પચાસ નગર વસાવ્યાં; રથનૂપુરચક્રવાલ નામનું રાજધાનીનું નગર વસાવ્યું.
ઉત્તરશ્રેણીમાં વિનમિ રાજે સાઠ નગર વસાવ્યાં, ને રાજધાનીનું ગગનવલ્લભપુર વસાવ્યું. દયા, દાન ને દેવત, તેમ જ અસિ, મસિ ને કૃષિવાળું ભગવાનનું શાસન અહીં પ્રવર્તાવ્યું. એમણે ઢંઢેરો પિટાવ્યો કે, આ બધી કૃપા ભગવાન વૃષભધ્વજની છે, માટે દિનારંભે, કાર્યારંભે એ નામનો પુણ્યોચ્ચાર કરવો. ' ડોસીમા છેલ્લે છેલ્લે બોલ્યા: “ભાઈ ! એ ભગવાનના નામનો આ બધો મહિમા છે. નહિ તો માથા ફરેલા ને વિવિધ વિદ્યાઓના સ્વામી વિદ્યાધરો વચ્ચે માનવીને વસવું સહેલ નથી. હર્ષની આ સૃષ્ટિ છે. સુખની આ દુનિયા છે. અહીં ખૂબ આનંદ છે. ભય માત્ર મૃત્યુનો છે. પણ ભલા, ભગવાન વૃષભધ્વજે એ વિદ્યા શોધી કે નહિ? કંઈ જાણમાં છે ખરું?”
પ્રવાસીએ ડોકું ધુણાવી ના કહી.
ડોસીમા બોલ્યાં : “બેટા ! હવે અમારું તો જે થાય તે ખરું. ખૂબ દયા ને દાન કર્યા છે, એટલે મોત આવે તો મોતનો ડર નથી, પણ જો વહેલુંમોડું મોત ટળે તો આ મારી દીકરીને સુખ થાય ! એને તો મરવાનું ન રહે; આ ભોગ સુખે ભોગવે.'
“માજી ! વિનમિરાજને મળી શકાય ખરું? ૧૭૬ ચક્રવર્તી ભરતદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org