________________
ભરત ગમે તેવો હોય, પણ એ કંઈ અમારો સ્વામી નથી ! ભગવાન ભલે ગાયની ખરી જેટલી જમીન અમને આપે, પણ લેવું છે એમનું આપ્યું જ. સ્વામીની ઉપસ્થિતિમાં સ્વામીપુત્રની અપેક્ષા નહીં કરીએ. ભગવાનને ભરત કરતાં અમારા પર વધુ પ્રીતિ હતી. રાજેન્દ્ર, શાણા થઈને ચકોરને મેઘજળ છાંડી પૃથ્વીજળ પીવાનું કાં કહો ? કંઈ આપવું હોય તો સ્વામી આપે. યાચના એકની. મસ્તક એકને જ નમે. સંસારમાં એ એકનું જ આપ્યું અમારે લેવાનું છે. અમને બંને પ્રકારે પ્રસન્નતા છે : રાજ મળશે તો તો પ્રસન્નતા છે જ છે, પણ નહીં મળે તો છેવટે સેવનીય પુરુષની સેવાનો લાભ તો છે જ. ધરણેન્દ્રદેવ ! શાણા થઈને અમને કલ્પવૃક્ષ છાંડી કેરડા પાસે જવાનું ન કહેશો.”
ધરણેન્દ્ર આથી ખૂબ પ્રસન્ન થયો. એણે કહ્યું : “તમારી અનુપમ સ્વામીભક્તિથી હું પ્રસન્ન થયો છું. સ્વામીભક્તિ હો તો તમારા જેવી હજો ! વસુંધરા વિશાળ છે. કોઈ ચક્રવર્તી પણ એનો પાર પામ્યો નથી. સિંહ અને શૂરવીર જનો માટે દેશ, કાળ ને ભૂમિનો તૂટો નથી. જાઓ વૈતાઢ્ય પર્વતની ઉત્તર-દક્ષિણ શ્રેણીને સનાથ કરો ! એ ઉજ્જડ ભૂમિને અલંકાર સમી બનાવો. ત્યાં ગામ, ખેડાં ને જનપદ વસાવો. મારી વિદ્યા ને મારું વિમાન તમને અર્પણ કરું છું. આ વિદ્યાઓ પાઠસિદ્ધ છે, સ્મરણમાત્રથી ફળ આપનારી છે. જાઓ, પ્રભુના શાસનનો પ્રચાર કરો.'
નમિ-વિનમિ કહે : “પ્રભુ આદેશ આપે તો લઈએ ! સંસારમાં ભગવાન સિવાય અમારો કોઈ સ્વામી નથી. એમના સિવાય બીજા કોઈનું આપ્યું અમે લેતા નથી.”
ડોશીમા અહીં અટક્યાં ને પછી બોલ્યાં : લોક કહે છે કે ભગવાને એ આદેશને અનુમોદન આપ્યું. બસ, અનુમોદનની જ વાર હતી. તેઓ તો વૈતાઢ્ય પર્વતના શૃંગ પર આવ્યા. પણ અહીં તો વિદ્યાધરોનું રાજ ! બધા માયાવી રાજ! મનુજબાળને તો દીઠો ન મેલે ! એમાંય માનવસ્ત્રીના તો એ ભૂખ્યા !
ક્યાં ક્યાંથી ઉપાડી લાવે ! અંધારી રાતો એ અનાથ અપહૃતા સ્ત્રીઓના કરુણ વિલાપથી વિશેષ અંધારી લાગે ! માનવી અહીં આવતા ફડક ખાઈ જાય.
* શાસ્ત્રપાઠ એવો છે, કે ભગવાનના દેહમાં પેસી ધરણેન્દ્ર કહ્યું કે જાઓ અને વસાવો.
ભગવાનના દેહમાં આમ અન્ય ભૂતનો પ્રવેશ અસંભવ છે.
નમિ-વિનમિ ૧૭પ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org