________________
૧૮
સ્ત્રીરત્ન
મનોહારી હિમવાન પર્વતનાં અનોખાં રૂપ ઢળતાં હતાં. હિમખંડોના સ્ફટિકશા ફ્લૅકો પર આકાશી ચિતારો સોનેરી-રૂપેરી શાહીથી ચિત્રકાવ્ય આળેખી રહ્યો હતો. એ દિવ્ય ચિત્રકાવ્યના એક અંગશા રાજહંસો કેસરનો ચારો લઈને વ્યોમમાં વિહાર કરતા હતા, ને દ્વિતીય અંગ સમાં કસ્તૂરી મૃગો કસ્તૂરીનો ૨જભાર લઈને મૃગનયની સાથે વાર્તાલાપ કરતાં ત્યાં વનરાજિમાં ભમતાં હતાં.
યક્ષકન્યાઓ ને કિન્નરવધૂઓ હમણાં ક્રીડા કરીને ગઈ હોય એવી ચારુ શિલાઓ પર કર્પૂર, કેસર, અગરુ ને ચંદન ઢોળાયેલાં હતાં.
Jain Education International
મધુર પવન સુગંધભાર સાથે વહેતો હતો. મુગ્ધ કન્યકાઓ સમાં ઝરણાં પહાડ પરથી પગનાં ઝાંઝર રણઝણાવતાં ઊછળતાં—કૂદતાં ચાલ્યાં જતાં હતાં.
પ્રકૃતિના આ અનુપમ સૌંદર્યનો ઉપભોગ કરવા પહાડની તળેટીમાં પડેલી ભરતસેનાના કેટલાક લહેરી જુવાનો વહેલા વહેલા બહાર નીકળી પડ્યા હતા. તેઓ પર્વતની કેડીઓ પર ચઢતા ચઢતા કદી લતામંડપોમાં, કદી નિર્ઝરગૃહોમાં, કદી શિલાખંડોમાં વિશ્રામ લેવા થોભતા હતા. વાદળનગરોની રચના જોઈ એમને ઘરની યાદ આવતી. આ યાદને મીઠી બનાવવા એ કદી બંસી વાતા, કદી મીઠી મીઠી કવિતા રણઝણતા.
આ લહેરી જુવાનોએ હાસ્યખેલ માટે એક ગજબાળ સાથે લીધું હતું.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
