________________
ભરતદેવે પોતાના ઉત્તુંગ આવાસના ઝરૂખે આવી સૃષ્ટિનું આ નવમેઘમંડાણ નીરખ્યું, ઠંડી ઠંડી પવન-લહ૨ીઓનો આસ્વાદ લીધો ને મંત્રીરાજને કહ્યું : ‘આ દેશનાં ઋતુચક્ર પણ અજબ લાગે છે !’
મહારાજ ! બાર બાર યોજને પૃથ્વી નવા અણુપરમાણુ ધરે છે. મેઘ ભારે વેગથી એકત્ર થઈ રહ્યા છે ! વૃષ્ટિ થાય તો ના નહિ. પંખી પણ માળા શોધી રહ્યાં છે.’
ઋતુ ઋતુનું કામ કર્યે જશે. ઉષ્ણતાથી કંટાળેલા આપણને આ નવા મેઘ શાન્તિ અર્પે છે; પણ ચિંતા એટલી છે કે સેનાપતિ સુષેણના જખમ પર આ હવા વિપરીત અસર કરશે. ચાલો, એને વિશેષ સાવધાન રહેવા સૂચવીએ !’
મહારાજ અને મંત્રી બંને સુષેણના આવાસ તરફ જવા સજ્જ થયા. પણ એટલામાં તો ભયંકર ગડેડાટ કરતી મેઘગર્જના થઈ, જાણે આકાશના કટકા થઈ ગયા, અને ધરતી ને આભને વીંધવા વીજળી હીંચકા ખાઈ રહી. મંત્રીએ દ્વારની બહાર પગ મૂકતા મહારાજને અંદર ખેંચી લીધા, ને કહ્યું ઃ મહારાજ ! ઋતુ અનુકૂલ થવા દો. તોફાન આવવાની આ બધી આગાહીઓ છે. થોડી વાર
થોભી જઈએ.’
ફરી આકાશી ઢોલ ૫૨ મેઘની દાંડીઓ ગાજી, ને પ્રલયસુંદરી જાણે વીજળીનું રૂપ ધરી પૃથ્વી પર ઊતરી આવી. ભારે ધડાકા સાથે નજીકના પહાડનું શિખર ચિરાયું, ને એમાંથી ઊનો ઊનો પાણીનો ધોધ વહી નીકળ્યો. દક્ષિણ ભાગની સેના એકાએક એ પાણીથી તરબોળ થઈ ગઈ. એની સાધનસામગ્રી જલના નવપ્રવાહ સાથે ક્યાંની ક્યાં વહી ગઈ !
અને આટલું અધૂરું હોય એમ પ્રચંડ મેઘમુખ ને કાલમુખ વાદળોના જથ્થાના જથ્થા આવીને આકાશમાં ખડકાઈ ગયા. આ ઘટાટોપે સૂર્યને ઢાંકી દીધો. દિશાઓ પર અંધકારની ચાદરો વીંટળાઈ વળી.
ઘન-તાંડવ ચાલતું જ રહ્યું ને પ્રત્યેક પળે ઘટવાને બદલે વધતું રહ્યું. આ તાંડવથી ભડકીને અશ્વો ખીલા સાથે મોં પછાડવા લાગ્યા, ગજરત્નો મોંમાં સૂંઢ નાખીને બેસી ગયા.
પાર્વતીય વર્ષાનો વેગ અજબ હોય છે.
થોડી વારે ઝંઝાવાત શરૂ થયો. તમાલ-લતાઓ તલવારની જેમ વીંઝાવા લાગી. નાળિયેરીઓ કડાકા સાથે ભૂમિશરણ થવા લાગી. ઝંઝાવાત ધીરે ધીરે
કસોટી : ૧૨૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org