________________
९२२
શ્રી વિજ્યપધસૂરીશ્વરકૃત ૫૦. ભાવસત્ય-અંત:કરણની નિર્મલતાથી ધર્મની યથાર્થ આરાધનાના ફલરૂપ સિદ્ધિપદને પામે છે.
પા, કરણસત્ય–આથી ક્રિયાની નિર્દોષ આરાધના થાય છે. પિતાના વિચારથી કે વચનથી લગારે વિરુદ્ધ વર્તન થતું નથી તેથી સિદ્ધિપદને જરૂર પામી શકાય છે.
પર. ગસત્ય–આથી નિર્મલ યોગ પ્રવૃત્તિ થતાં પરિણામે કમનિજેરાના ફલ રૂપે મોક્ષને પામે છે.
પ૩, મોગુપ્તિ–આથી થતાં ખરાબ વિચારે રોકાય છે ને શુભ ભાવના પ્રકટે છે.
૫૪. વચનગુપ્તિ–આથી ખરાબ વેણ બોલાતા નથી ને ખાસ કારણે હિત-મિતપ્રિય–સાચાં વેણ બેલાય છે તથા બોલવાનું કારણ ન હોય ત્યારે મૌન રહી શકાય છે. મૌન એ મુનિપણાનું પરમ ભૂષણ છે.
૫૫. કાયગુપ્તિ–આથી ઘણાં કર્મોના બંધનથી બચીને સંવર ભાવને સેવતાં આમા જરૂર સિદ્ધિપદને પામે છે.
પ૬. મનસમાધારણા-મનને મોક્ષમાર્ગની આરાધનામાં જોડવાથી અનુક્રમે એકાગ્રતા, જ્ઞાનવૃદ્ધિ, સમ્યકત્વની શુદ્ધિ ને કમનિજરાદિ ઘણું લાભ થાય છે.
૫૭. વચન સમાધારણુ–મોક્ષમાર્ગને પોષનારાં વચનો બોલવાથી સમ્યકત્વશુદ્ધિ, સુલભાધિપણું ને કર્મનિર્જરાદિ ઘણા લાભ મળે છે.
૫૮. કાયસમાધારણા કાયાને મોક્ષમાર્ગની આરાધનામાં જોડવાથી ચારિત્રાદિ ગુણેની નિર્મલતા, યથાખ્યાત ચારિત્ર, કેવલજ્ઞાન ને સિદ્ધિપદને પામે છે.
૫. જ્ઞાનસંપન્નતા–નિર્મલ બેધના પ્રતાપે તવોનું ખરું રહસ્ય જણાય છે. વળી તમામ દુ:ખને નાશ થતાં બીજા ગુણેની સહાયથી સિદ્ધપદ પામે છે. જેમ દોરાવાળી સેય બેવાતી નથી, તેમ જ્ઞાની જીવ સંસારમાં ભૂલો પડતો નથી.
૬૦. દનસંપન્નતા–સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ અજ્ઞાનને દૂર કરી ઉત્તમ જ્ઞાનગુણને પામીને ચારિત્રાદિને આરાધી સિદ્ધિપદને પામે છે.
૧. ચારિત્રસંપન્નતા–આથી ભવ્યજીવ શૈલીથી અવસ્થાને પામીને મોક્ષે જાય છે.
દુરથી ૬૬. શ્રોત્ર (કાન) વગેરે પાંચે ઈદ્ધિને નિગ્રહ (વશ કરવું)–પાશે દહિયાને વશ કરવાથી સારા શબ્દાદિમાં રાગ થતો નથી ને ખરાબ શબ્દાદિમાં શ્રેષ
તે નથી. તેથી રાગ-દ્વેષજન્ય કર્મોને બંધ થતો નથી ને પહેલાં બાંધેલાં તે કમેના નાશ જરૂર થાય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
