________________
માણસ જાગે અને આત્મશ્રદ્ધાના અજવાળામાં જુએ તો થાય કે આત્મા જ મહાત્મા છે. શુદ્ધ થયેલો મહાત્મા જ પરમાત્મા છે. જીવ જ શિવ છે. ખુદ જ ખુદા છે. આ દર્શન થતાં માણસ પોતાના મન, વચન અને કાયાની શુદ્ધિમાં લાગી જાય. આવા માણસનું અસ્તિત્વ આશીર્વાદરૂપ છે.
૧૩૨. પૂજામાં અપરાધ
ર્યનાં કોમળ કિરણોનો સ્પર્શ થતાં ફૂલો આનંદથી ખીલી રહ્યાં હતાં. એ હસતાં ફૂલો અને કળીઓને ડાળથી છૂટાં પાડી, આપના ચરણોમાં લાવવાની મેં ધૃષ્ટતા કરી અને એ પુષ્પની પાંખડીમાં શાન્તિથી બેઠેલા અસંખ્ય સૂક્ષ્મ કંથવાઓની જીવનદોરી મેં કાપી, પ્રભો, મને ક્ષમા કરો.
સૂ
આપ નિરંજન નિરાકાર છો, એ ભૂલી ગયો, નિર્દોષ ભૂલકાં વાછરડાંઓના મોંમાંથી છીનવી લઈ એમને ભૂખ્યાં મારી શોષણભર્યા દૂધથી આપનો અભિષેક કર્યો. વળી અબજો બેક્ટેરિયાના પ્રાણ લઈ દહીનું પંચામૃત બનાવ્યું. આ અપરાધોની ક્ષમા કોણ કરશે, પ્રભો !
܀
૧૩૩. કોનો દોષ ?
પા
૫માં ડૂબેલાને પુણ્યશાળીનો સમાગમ આનંદ ન આપે એમાં પુણ્યશાળીનો શો દોષ ? અરુણના આગમનથી જેવો આનંદ કમળને થાય તેવો આનંદ ઘુવડને ન થાય એમાં અરુણનો શો દોષ ?
Jain Education International
ܐ
૧૩૪. સાધકની દૃષ્ટિ
લોભનના લપસણા માર્ગે સરી પડતા મનને સજ્જન મિત્ર, સદુપદેશ અને આત્મજાગૃતિની એટલી જ જરૂર છે કે જેટલી અંધારી રાતે અટવીમાં ભૂલા પડેલા પ્રવાસીને દીપક ધરનાર ભોમિયાની.
܀
જીવનસૌરભ ૩૭
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
