Madhusanchay

SR No.: 004505
Original Sutra Author: N/A
Author: Chitrabhanu
Publisher: Navbharat Sahitya Mandir Ahmedabad
Publication Year: 2008
Total Pages: 386
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Discourse
File Size: 12 MB

Page 297

૫૮૯. સંતનું નામ તહથ્થા વાઘ જેમના પડોશી છે એવી ભીલોની વસ્તીવાળા પ્રદેશમાં થઈ, G અમારે માળવામાં જવાનું હતું. અમે સાત પ્રવાસીઓ હતા. અમારો કપરો પ્રવાસ દાહોદથી શરૂ થવાનો હતો.
દાહોદ સુધી તો વિહારમાં કોઈ મુશ્કેલી નહોતી નડી, પણ અહીંથી તો માર્ગ અતિ વિકટ હતો. દાહોદથી પહાડ અને જંગલ ભેદી રસ્તો વાંકાચૂંકો માળવામાં જાય છે.
માર્ગમાં ઘણીખરી ભીલોની જ વસ્તી છે. જેની પાસે જમીન છે તે ખેતી પર નભે છે. જેને મજૂરી મળે છે તે મજૂરી કરી ખાય છે; પણ જેને આ બેમાંથી એકેય નથી મળતું તે ચોરી, લૂંટ અને શિકાર પર જીવે છે.
વિદાય વખતે દાહોદના કેટલાક ભાઈઓએ અમને કહ્યું, “મહારાજશ્રી ! આપ આ રસ્તે પ્રયાણ તો કરો છો, પણ આ રસ્તો જેમ વિકટ છે તેમ કાંઈક ભયભરેલો પણ ખરો. માર્ગમાં ઉજળિયાત કોમનાં ઘર નથી, છે કેવળ ભીલોની, વસ્તી. આ સરહદના કેટલાક ભીલો તો ચોરી, અને લૂંટ પર જ જીવે છે. એમની ક્રૂરતા પર જબરી છે ! બે-ચાર રૂપિયા માટે માણસ જેવા માણસને મારી નાંખતાં વિચાર ન કરે એવા એ ક્રૂર છે ! માટે વોળાવિયા સાથે લીધા હોય તો ઠીક !'
“અમે તો સાધુભાઈ ! એમ પારકું રક્ષણ અમને ન ખપે.” એમની વાત સાંભળ્યા વિના જ અમે તો ચાલી નીકળ્યા.
રસ્તાની બંને બાજુ ઊંચાં ઊંચાં વૃક્ષો ડોલે. વૃક્ષોની ઘટામાં સ્વતંત્ર પંખીઓનાં મુક્ત ગાન ગુંજે. પર્વતમાંથી ઝરતા ઝરણાંનો ઝરમર મીઠો ધ્વનિ સંભળાય. પ્રભાતનાં કિરણો ઝાડનાં પાંદડાં વીંધી અમારા શરીર પર આવી સંતાકૂકડી રમે, અને મોટી મોટી આંખોવાળા દોડતાં હરણનાં ટોળાં અમારી સામે જુએ અને પાછાં લાંબી લાંબી ફાળ ભરી પવનવેગે દોડવા માંડે.
આવાં મોહક દશ્યો જોતાં મારું હૈયું આનંદના ઝૂલે ઝૂલવા લાગ્યું. પ્રકૃતિ માતાના હાથના આનંદના આ મસ્ત જામના પાનથી મારું મન તો એવું મસ્ત થઈ ગયું કે પંદર માઈલનો પંથ કઈ રીતે કપાઈ ગયો, એનીયે ખબર ન પડી. મારા સાથીઓને જોતાં મને ખ્યાલ આવ્યો કે હું મુકામ પાસે આવી પહોંચ્યો છું.
અમારો મુકામ એક વિશાળ વડ નીચે હતો, ત્યાં સામાન ગોઠવી આસન જમાવ્યું. સાથે આવનાર ભાઈઓએ ભોજનની સગવડ કરી હતી.
ગોચરી (ભોજન) પતાવી બપોરે જરા આરામ કર્યો...આડું પડખું કરતાં
૨૮૦ કર મધુસંચય For Private & Personal Use Only