Page Text
________________
හළුළු
સજ્જન સાન્સ
૨૧. બીજી તે દહાડુ' કયાં થયુ, કયાં ગઇ તે ચાંદનબાળ, તમે એને લાડવયી કરીને મેલી એતા કહ્યુ ન માને લગાર હે સ્વામી, ૨૨. ત્રીજી ને કાડુ' કયાં થયું, કાં ગઈ તે ચંદનમાળ, તમે એને મૂઢ ચઢાવી મેલી, એ તો સાતાર માને લગાર હૈ સ્વામી. ૨૩. ચાક્ષુ' તે દહાડુ' કયાં થયું, ક્યાં ગઇ તે ચનખાળ, શેઠે કટારલા કાઢયા હતા મારીશ તારે પેટ હા સ્વામી, મૂળા નાશી ગઇ તત્કાળ હા સ્વામી. ૨૪. શેઠે તે પાડાસને પુછીયું કયાં ગઈ તે ચંદનમાળ હાથે તે ઘાલ્યા દશકલા પગે તે ઘાલી ગેડ, મસ્તક મુડયારે વેણીના કેશ હા સ્વામી, એમને ઘાલ્યા ગુપ્ત દુવાર હૈ। સ્વામી. ૨૫ શેઠે તે તાળાં ભાગીયા કાંઢયાં તે ચક્રનમાલ એમને બેસાડયા ઉમરઠ માંડી હૈા સ્વામી, સુપર ખુણે આકુળાં શેઠજી જાય તે લવારને તેડવા હું! સ્વામી, ૨૬. છ માસીના પારણે મુની ભમતા ઘેર ઘેર ખાર સઘળી જોગવાઈ તિહાં મળી, ત્યાં તે ન દીઠી આંસુની ધાર હૈા સ્વામી. ૨૭. ત્યાંથી મુની પાછા વળ્યાં ચિંતવે તે ચંદનબાલ, મારા ભટ્ટે અવતાર હૈ। સ્વામી, મે' શા કર્યાં પાપ હા સ્વામી, મે ન આરાધ્યા અહિં ત હૈ સ્વામી, મૈ ન સમયા ભગવ‘ત હા સ્વામી, મેં તેાડી પુણ્યની પાળ હા સ્વામી. ૨૮. પાછું તે વાળી મુની જોવતા દીઠી તે આંસુની ધાર સઘળી જોગવાઇ તીહા મળી અર્જુમ કેરે પારણે વેરાયે ચંદન ખાળ વેારાવી કરા તુમે પારણું, તમારા સફળ કરી અવતાર એ સ્વામી. મારા સફળ થયે અવતાર હૈ। સ્વામી, ૨૯ હાથે તે થયે। સેાના ચૂડલા, પગે તે થઈ રૂપાગેઢ, મસ્તક થયા વેણીના કેશ હૈા સ્વામી, સેથા થીયે તે માતીની સેર હૈ સ્વામી. ૩૦. શેઠે લવારને તેડી આવ્યા, આ શુ થયુ તે ચંદન બાલ, પિતા તુમારે પસાય હૈ। સ્વામી. એટલે આવ્યા મુળામાય હે સ્વામી, આશું થયુ. ચંદનમાલ હૈા સ્વામી, માતા તુમારે પસાય હૈ। સ્વામી. ૩૧. ક્રેસ દેશના રાજવી ચહનખાલાને વાંઢવા જાય ત્યાં તે ખારક્રાંડ ખત્રીશની વૃષ્ટિ હૈ। સ્વામી, ત્યા તે અઠ્ઠાવીશ એચ્છવ થાય હે સ્વામી, ત્યા તે નાદ્વારા થાય હો સ્વામી ત્યા તે દેવતાઇ વાજા વાગે હૈા સ્વામી, ત્યા તે લબ્ધિ વીય ગુણુ ગાય હા સ્વામી. ૩૨, ૬૩ કામલતાની કર્મ કહાણીની સઝાય
શી કહું કથની મારી રાજ, શી કહુ કથની મારી, મને મે' કરી મહીયારી, રાજ શી૰ ૧. શિવપુરના માધવ દ્વિજની, હું કામલત્તાભિધ નારી; રુપ કળા ભરજોબન ભારી, ઉરવશી રભા હારી, રાજશી ૨, પારણે કેશવપુત્ર પાઢાડી, હું ભરવા ગઈ પાણી શિવપુરી દુશ્મન રાયે ઘેરી, હુ' પાણીયારી લુંટાણી રાજ. શી૦ ૨. સુભટોએ નિજ રાય ને સાંપી, રાયે કરી પટરાણી, સ્વર્ગના સુખથી પણ પતિ માધવ, વિસરી નહી ગુણુખાણી, રાજ શી ૪. વરસ પ‘દરનો પુત્ર થયા તવ, માધવ દ્વિજ મુજ માટે, ભ્રમતા યાગીસમ ગેાખેથી, દીઠે જાતાં મે' વાટે રાજ શી, ૫. દાસીદ્વારા દ્વિજને એલાવી દ્રવ્ય દેઈ દુઃખ કાઢ્યું ચૌદશ નિશી મહાકાલી મંદિર મળશું વચન મે' આપ્યું. રાજ શી ૬. કારમી ચુકે ચીસ પાકારી, મહીપતિને મે કીધું, એકાકી મહાકાલી જાવા, તુમ દુઃખે મે' વ્રત લીધું, રાજ શી૦ ૭. વિસરી ખાધા કાપી કાળી, પેટમાં પીડ થઈ ભારી, શય કહે એ ખાધા કરશું, તિક્ષણુ ચુક મી મારી, રાજ. શી૦ ૮. ચૌદશને દિન રાજા રાણી,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004503 |
| Book Title | Sajjan Sanmitra yane Ekadash Mahanidhi |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Keshav Doshi |
| Publisher | Popatlal Keshavji Doshi |
| Publication Year | |
| Total Pages | 1262 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Literature |
| File Size | 31 MB |