________________
-
સજજન સન્મિત્ર વરૂપ ફલ રૂપે જે તે પરિણામે, તે અનુબ-૧ સવરૂપ. મન, ૮. હેતુ સ્વરૂપ અહિંસા આપે, શુભફલ વિણ અનુબન્ધ દર અજ્ઞાન થકી તે આપે, હિંઝાને અનુ બન્ધ મ. ૯ ના પ્રમુખ તણી જિમ કિરિયા, જેહ અહિંસારૂપ; સુરદુરગતિ છે તે પાડે. દુત્તર ભવજલપ. મન. ૧૦. દુર્બલ નગ્ન માસ ઉપવાસી, જો છે માયારંગ; તે પણ ગરભ અનન્તા લેશે, બેલે બીજું અંગ. મન. ૧૧. નિશ્વિત આચારે જિનશાસન જેને હલે લેક; માયા હિલી તસ અજ્ઞાને, સર્વ અહિંસા ફેક. મન૧૨. વરૂપથી નિરવદ્ય તથા જે, છે કિરિયા સાવદ્ય જ્ઞાન શક્તિથી તેહ અહિંસા, દિએ અનબન્ધ સય. મન, ૧૩. જિનપૂજા અપલદ પદાકિ, શીલત્રતાદિક જેમ; પુણ્ય અનુનર મુનિને આપી, દિએ શિવપદ બહુ ખેમ. મન. ૧૪. એહ ભેદ વિણ એક અહિંસા, નવિ હવે થિર થંભ યાવત્ યોગક્રિયા છે તાવત્, બોલે છે આરંભ. મન. ૧૫. લાગે પણ લગવે નહિ હિંસા, મનિ એ માયા વાણું; શુભ કિરિયા લાગી જે આવે, તેમાં તે નહિ હાણી. મન૦ ૧૬. હિંસા માત્ર વિના જે મુનિને, હાથ અહિંસક ભાવ; સૂક્ષમ એકેદિયને હવે, તે તે શુદ્ધ સ્વભાવ. મન, ૧૭. ભાવે જેહ અહિંસા માને, તે સવિ જોડે કામ ઉત્સગે અપવાદે વાણું, જિનની જાણે જામ, મન, ૧૮. કોઈ કહે ઉત્સગે આણા, છાં છે અપવાદ; તે મિથ્યા અણપામે અર્થે, સાધારણ વિવિવાદ. મન, ૧૯. મુખ્યપણે જિમ ભાવે આણા, તિમ તસ કારણ તે કાર્ય ઇચ્છતે કારણ ઈચ્છે, એ છે શુભમતિ ર. મન ૨૦. કપે વચન કહ્યું અપવાદે, તે આણાનું રે મૂવ; નિશ્રપક્ષ તે મુનિને ન ઘટે. તેહ નહી અનુકૂલ, મન, ૨૧. અપુનબંધકથી માંડીને, જાવ ચરમ ગુણઠાણ; ભાવ અપેક્ષાયે જિન આણા, મારગ ભાખે જાણ. મન૦ ૨૨. એક અહિંસામાં જે આણા, ભાએ પૂરવ સ; તે એકાંત મતિ નવ ગડિયે, નિહાં નય વિધિ છે ભરિ. મન૦ ૨૩. આતમ ભાવ હિંસનથી હિંસા, સઘલા એ પાપસ્થાન; તેહ થકી વિપરીત અહિંસા, તાસ વિરહને ધ્યાન. મન૨૪, તસ ઉપાય છે જે આગમમાં, બહુવિધ છે વ્યવહાર તે નિઃશેષ અહિંસા કહિયે, કારણ ફલ ઉપચાર. મન૦ ૨૫. જીવ અજીવ વિષય છે હિંસા, નૈગમનય મત સંગ્રડ વ્યવહારે પાયે, પ્રતિજીવે અજુગુપ્ત. મન ૨૬. આતમરુપ શબ્દનય તીને, માને એમ અહિંસ એાઘવૃત્તિ જોઈને લહિય, સુખ જશ લીલ પ્રશંસ. મન૨૭.
હાલ નવમી-કઈક સૂત્રજ આદરે, અથ ન માને સાર; જિનજી! આપમતે અવયં કરે, ભલ્યા તેહ ગમાર; જિનજી! તુઝ વયણે મન રાખીએ. જિનજી! ૧. પ્રતિમા તાપે પાપીઆ, ચોગ અને ઉપધાન; જિનજી! ગુરુને વાસ ન શિર ધરે, માયાવી અજ્ઞાન, રિત ૨. આચરણા તેહની નવી, કેતી કહિયે દેવ ? જિનજી ! નિત્ય ત્રટે છે સાંધતાં, કા વિણ તેની ટેવ, જિનજી! ૩. વૃત્તિપ્રમુખ જોઈ કરી, ભાખે આગમ આપ; જિના હજ મા ઓલવે, જિમ કુપુત્ર નિજ બાપ. જિનજી! ૪. નૃત્યાદિક અણમાનતા, સવ વિરાધે વન જિનજી! સૂવ-અરથ–તદુભય થકી, પ્રત્યેનીક કલ્લા તીન. જિનજી! છે. અક્ષર અથંજ એક, જે આદરતાં પ્રેમજિનજી! ભગવાઈ અંગે ભાખિયો, કિવિ અથ તે કેમ? જિનજી! ઇ. સૂત્ર અરથ પહેલે બીજે, નિજજુત્તીય મીસા |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org