________________ प्राकृतव्याकरणस्य [ चतुर्थः हे हृदय ! यदि वैरिणो बहवः सन्ति, तहि अब्भेअभ्रे आकाशे चटामः (आरोहामः), यदि अस्माकं द्वो हस्तौ स्तः, तदा पुनर्मारयित्वा वयं म्रियामहे // 153 / / गय-घड भज्जिउ जन्ति० व्याख्या पूर्नवत् / / 436 रक्खइ सा विसहारिणी, बे कर चुम्बिवि जीउ / पडिबिंबिअ-मुंजालु जलु, जेहिं अडोहिउ पीउ / / 154 // सा स्त्री विषहारिणो पानीयहारिणी तो करो हस्तौ चुम्बित्वा जीवितव्यं रक्षति, यकाभ्यां प्रतिम्बिबितानि मुंजानि-तृणानि यत्र तज्जलं अडोहिउत्ति-अकलुषितम् पीतम् / / 154 / / 436 बाह विछोडवि जाहि तुहुं, हउं तेवइ को दोसु / हिअय-ट्ठिउ जइ नीसरहि, जाणउँ मुंज सरोसु // 155 / / हे प्रिय ! बाहूं विछोटय यथा त्वं यासि, तथाऽहमपि बाहू विछोटयं यामि, तदा को दोषः ? यदि मम हृदयस्थितस्त्वं विस्मरसि, तदाहं मुजो भूपतिः सरोष इति जानामि / / 155 / / 440 जेप्पि असेसु कसाय-बलु, देप्पिणु अभउ जयस्सु / लेवि महव्वय सिवु लहहिं, झाएविणु तत्तस्सु / / 156 / / अशेषं कषायबलं जित्वा, जगलोऽभयं दत्त्वा, महाव्रतानि लात्वा, तत्त्वं ध्यात्वा शिवं लभन्ते इत्यर्थः॥१५६।। 441 देवं दुक्करु निअय-धणु, करण न तउ पडिहाइ / एम्वइ सुहु भुजणहं मणु, पर भुंजयहिं न जाइ / / 157 //