________________ पादः / दोधकवृत्ति 71 - 419 जउ पवसन्ते सहुं न गय अ, न मुअ विओऐं तस्सु / लज्जिज्जइ संदेसडा, दिन्तिहिं सुहय-जणस्सु // 112 // ' (कस्याश्चित् प्रोषितभतृकायाः सखीं प्रत्युक्तिः)-यदि प्रवसता-प्रवासं कुर्वता प्रियेण सह म गता, अथ तस्य वियोगेन न मृता / तर्हि तस्य सुभगजनस्य संदेशान् ददतीभिरस्मा भिलंज्यते इत्यर्थः // 112 // 419 एत्तहे मेह पिअन्ति जलु; एत्तहे वडवानल आवट्टइ। पेंक्खु गहीरिम सायरहो, एक्कवि कणिअ नाहि ओहट्टइ।११३। हे नाथ ! इत:-अस्मिन् पार्वे मेघा जलं पिबन्ति / इतः अस्मिन् पार्वे वडवाग्निः जलं 'आवट्टइ'-आवर्तते शोषयति / त्वं पश्य सागरस्य 'गहीरिम' गम्भीरत्वम्, एकोऽपि कणिको बिन्दुमात्रमपि 'नांहिं' नहि ओहट्टइ-हीनतां याति // 113 / / ... पच्छइ होइ विहाणु। एम्वइ सुरउ समत्तु / व्याख्या पूर्ववत् 420 जाउ म जन्तउ पल्लवह, देक्खउं कइ पय देइ / हिअइ तिरिच्छी हउं जि पर पिउ डम्बरई करेइ // 114 // . (कचित्) स्त्री कथयति-याति तदा यातु, पल्लवं वस्त्रां चलं गृहीत्वा 'म जंतउ'. मां रक्षतु यातुः पुरुषस्य पत्युः, पश्यामि, अयं पतिः कति पदानि दत्ते / पुनह दये अहं 'जि' एवार्थे, तिरिच्छि तिर्यग् भूता ( भाषायाम् ) आडीरही छउं / परं केवलं प्रिय आडम्बराणि करोति / न तु यास्यतीत्यर्थः // 114 / / 1. जसुपवसंत न पवसिया मुइअ वियोइ न जासु / .. लज्जिज्जउ संदेसडउ दिती पहिय पियासु // संदेशरासके 70