Page Text
________________ अष्टमः सर्गः 247 द्रुमावलीभिश्च लताप्रसूनैस्तृणैश्चितं वीक्ष्य स भूमिभागम् / विमुच्य तत्रैव तमाजगाम निकेतनं स्वाकृतिलुब्धचित्तः // 103 // अर्थ-वहां उसने ऐसे भूमिभाग को देखा कि जो वृक्षों की पङ्क्ति से लताओं से पुष्पों से एवं घास से युक्त था. उसे देखकर उसने उस बालक को वहीं पर रख दिया और रखकर फिर वह उस बालक की सुन्दर आकृति में लुब्ध चित्त हुआ अपने घर पर आ गया // 103 / / ત્યાં એણે એવું સથાન જોયું કે જે વૃક્ષોના સમૂહથી વેલેથી પુષ્પોથી અને ઘાસથી યુક્ત હતું, તે જોઈને તેણે એ બાળકને ત્યાં જ મૂકી દીધું. અને તે પછી તે માતંગ એ બાળકના સુંદર આકારમાં પ્રેરાઈને પિતાને ઘેર ગયે. 103 विनिद्रितो यावदसौ निरीक्ष्य सुरम्यमेतं विजनं प्रदेशम् / बभूवचित्ते चकितोऽथ हन्त ! कुत्रास्म्यहं किं करवाणि हाऽत्र // 10 // स्थानं किमेतन्ननुकोऽत्र हृत्वा मां दुःखिनं हन्त ! च नीतवान् हा। मयाऽपराधो न कृतश्च कस्य को मे ऽस्ति निष्कारणमत्र शत्रुः // 105 // अर्थ-इतने में बालक जग गया. जगते ही उसने इस निर्जन किन्तु सुरम्य स्थान को देखा. देखकर वह भयभीत हुआ. कुछ उसकी समझ में नहीं आया. वह सोचने लगा. मैं कहां हूं. मैं यहां क्या करूं ? यह स्थान कौनसा है मुझ दुःखी को यहां कौन हरकर ले आया है. मैंने किसी का अपराध तो किया नहीं है. फिर कौन मेरा निष्कारण वैरी हुआ है. // 104-105 // એટલામાં તે બાળક જાગી ગયું. જાગતાં જ તેણે આ નિર્જન છતાં રમણીય સ્થાન જોઈને તે ડરી ગયું તેને કંઈ પણ સમજવામાં આવ્યું નહીં. તે વિચારવા લાગ્યું કે હું કયાં છું? હું અહીં શું કરું ? આ કયું સ્થાન છે? દુઃખી એવા મને અહીં કોણ હરી લાગ્યું હશે? મેં ઈનો અપરાધ તે કર્યો નથી. તે પછી વિના કારણે કોણ મારું વેરી मन्यु. // 104-10 // शब्दायितस्तावति ताम्रचूडो ध्रुवन्निवेदं जनता समक्षम् / यदानवेन क्रियते कुकर्म तन्मानवेनाथ कथं ह्यकारि // 106 / /
| SR No. | 004486 |
| Book Title | Lonkashah Charitam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilalji Maharaj |
| Publisher | Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 466 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 11 MB |