________________ रघुवंशे द्वितीयः सर्गः [ 13 अथैकधेनोरपराधचण्डाद्गुरोः कृशानुप्रतिमाद्विभेषि / शक्योऽम्य मन्युर्भवता विनेतुगाः कोटिशः स्पर्शयता घटोध्नीः। तद्रक्ष कल्याणपरम्पराणां भोक्तारमूर्जस्वलमात्मदेहम् / महीतलस्पर्शनमात्रभिन्नमृद्धं हि राज्यं पदमैन्द्रमाहुः // 50 // एतावदुक्त्वा विरते मृगेन्द्र प्रतिस्वनेनास्य गुहागतेन / शिलोच्चयोऽपि क्षितिपालमुच्चैःप्रीत्या तमेवार्थमभाषतेव / 51 निशम्य देवानुचरस्य वाचं मनुष्यदेवः पुनरप्युवाच / धेन्वा तदध्यासितकातराक्ष्या निरीक्ष्यमाणः सुतरां दयालुः। 52 क्षतात्किल त्रायत इत्युदनः क्षत्रस्य शब्दो भुवनेषु रूढः / 10 राज्येन किं तद्विपरीतवृत्तःप्राणैरुपक्रोशमलीमसैर्वा / / 53 // कथं नु शक्योऽनुनयो महर्विश्राणनाच्चान्यपयस्विनीनाम् / इमामनूनां सुरभेरवेहि रुद्रौजसा तु प्रहृतं त्वयास्याम् // 54 // सेयं स्वदेहार्पणनिष्क्रयेण न्याय्या मया मोचयितु भवत्तः / न पारणा स्याद्विहता तवैवं भवेदलुप्तश्च मुनेः क्रियार्थः // 55 // 15 भवानपोदं परवानवैति महान्हि यत्नस्तव देवदारौ। स्थातु नियोक्तुर्नहि शक्यमग्रे विनाश्य रक्ष्यं स्वयमक्षतेन / 56 / किमप्यहिंस्यस्तव चेन्मतोऽहं यशःशरीरे भव मे दयालुः।। एकान्तविध्वंसिषु मद्विधानां पिण्डेऽवनास्था खलु भौतिकेषु।५७। संबन्धमाभाषणपूर्वमाहुत्तः स नौ संगतयोर्वनान्ते / तद्भूतनाथानुग नार्हसि त्वं संबन्धिनो मे प्रणयं विहन्तुम् / 58 / तथेति गामुक्तवते दिलीपः सद्यः प्रतिष्टम्भविमुक्तबाहुः / स न्यस्तशस्त्रो हरये स्वदेहमुपानयत्पिण्डमिवामिषस्य // 59 // तस्मिन्क्षणे पालयितुः प्रजानामुत्पश्यतः सिंहनिपातमुग्रम् / अवाङ्मुखस्योपरि पुष्पवृष्टि:पपात विद्याधरहस्तमुक्ता // 60 // 25 उत्तिष्ठ वत्सेत्यमृतायमानं वचो निश्यम्योत्थितमुत्थितः सन् / ददश राजा जननीमिव स्वां गामग्रतः प्रस्रविणीं न सिंहम् // 61 /