________________ // 122 // // 123 // // 124 // // 125 // // 126 // // 127 // जहास विमलश्चारु, कुमारोऽस्याहरन्मदम् / विलासोऽवक् पठत्वन्यः, सर्वस्मयहरो ह्ययम् मन्मथोऽभिदधे क्लृप्तं, मया स्पष्टान्धकद्वयम् / तदर्थं कथयत्वार्यः, सुविभाव्याविलम्बतः राजन् ! रूपेण नारीणां, हरसेवालताफलम् / कामाज्ञयाऽपि वामाक्ष्यो, यान्ति नैतावती भुवम् सदाख्यातिमनोज्ञश्रीली(र्ली)लाढ्यगुणगौरवम् / अभिधत्ते च तेजस्ते, रणसंमर्दधीरताम् हरिर्जगाद हरसे, बालतायाः फलं त्रपाम् / इत्येष प्रथमे भङ्गः, सदाख्येति द्वितीयके गूढतूर्यं मया पद्यमथैकं विनिवेदितम् / सम्पूर्णः पठितः श्लोको, हरिणा परिपूर्य तत् दाने मेघो रतो धर्म, प्रशस्तः प्रौढतेजसा / . यस्तनोति सतां प्रीति, यशस्तस्य समेधते तच्छ्रुत्वा विस्मिताः सर्वे, वयस्या धीरहो परा / कुमारस्येति सोऽप्येवं, व्यस्मरच्चित्रकन्यकाम् पारापतं प्रियाचाटुकारिणं प्रेक्ष्य तां स्मरन् / अथ सोऽभूद् भृशं कम्प्र:, पतच्छिल इव हुदः वाताहतो दीप इव, मानीवारिपराजितः ! . सम्यक्त्ववानविरतो भवभीत इव क्षणात् ततो मयोक्तं किमिदं कुमार ! तव बाधते / स प्राह नागताऽऽसीन्मे, निद्रा रात्रौ शिरोऽर्तितः गच्छन्तु वाऽत्र तिष्ठन्तु, तदेते मन्मथादयः / एहि त्वमेको निद्रामि, यच्चन्दनलतागृहे .75 // 128 // // 129 // // 130 // // 131 // // 132 // // 133 //
