________________ // 696 // // 697 // // 698 // // 699 // // 700 // // 701 // तिष्ठ त्वं साधुमध्यस्थो, दोषायेत्थमयं न ते / बुधेनापि कृतं सर्वं, तद्वचो हितकृत् तथा . ततो गृहीतदीक्षोऽसौ, परिज्ञातागमः शुचिः / आचार्यैः स्वपदे भूरिलब्धिपात्रं निवेशितः स एषोऽहं बुधाचार्यो, भवद्बोधविधित्सया / एकाकीह गुणस्वच्छं, गच्छं त्यक्त्वा समागतः अयं वैराग्यहेतुर्मे, जातो युष्मादृशामपि / इदं संपद्यते सर्वं, पश्यथ ज्ञानचक्षुषा जन्ममृत्युजराव्याधिबाधितोऽयं भवोऽखिलः / इवमेवाभयस्थानं, भूप ! जैनेन्द्रशासनम् युज्यते क्षणमप्येकं, धीर ! तन्न विलम्बितुम् / हीयतां भोगगरलं, पीयतां प्रशमामृतम् ततो धवलराजेन, सर्वे साकूतमीक्षिताः / लोकाः प्रोक्ताश्च संलग्नं, कीदृशं भवतां वचः / प्रोचुस्तेऽनेन वचसा, जीविताः सुधया वयम् / क्रियतां तूर्णमादिष्टं, धर्मस्य त्वरिता गतिः तदाकर्ण्य परं हर्ष, राजेन्द्रः प्राप पूतधीः / राज्याभिषेकमाधातुं, प्रोवाच विमलं ततः . पुत्र ! गृहाम्यहं दीक्षां, त्वं राज्यमनुपालय / / विमलः प्राह किं चित्ते, वल्लभोऽहं तवास्मि न यत् स्वयं यासि निर्वाणे, मां स्थापयसि संसृतौ / गले राज्यशिलाक्षेपस्तातायं मे न युज्यते तच्छ्रुत्वाऽतितरां तुष्टः, प्रोचे न त्वां त्यजाम्यहम् / राज्ये ततश्च संस्थाप्य, पुत्रकं कमलाभिधम् // 702 // // 703 // // 704 // // 705 // // 706 // // 707 // 50
