________________ हेतुस्त्वं परिणामित्वात्, कार्याणामात्मभाविनाम् / / तन्मुख्यः प्रतिपद्यन्ते, गौणत्वं चान्यहेतवः // 312 // मयोक्तं नाथ ! यद्येवं, कार्यसम्पादको मम। ... किमियानेव हेत्वोघः, किं वाऽस्त्यधिकमप्यतः / // 313 // सूरिराह महाराज ! शृणु या निवृति: पुरी। अस्ति निर्द्वन्द्वसुखभूनिरातङ्का निरामया 5 // 314 // अस्ति तस्यां महाराजः, सुस्थितः परमेश्वरः / सुन्दरेतरकार्याणां, हेतुस्ते जगतश्च सः, ' // 315 // एकरूपोऽप्यनेकोऽसावचिन्त्यगुणभाजनम्.। . अव्ययो निष्कलः शुद्धः, परमात्मा सनातनः // 316 // स बुद्धः स महादेवः, स विष्णुः स पितामहः / स वीतरागो भगवान्, कथितस्तत्त्वदर्शिभिः // 317 // निरिच्छो न करोत्येष, त्वत्कार्यव्यूहमिच्छया / किन्त्वाज्ञा विद्यते तस्य, लोकानां करणोचिता // 318 // कार्या निरन्धकारेयं, चित्तवृत्तिर्महाटवी। . हन्तव्यं रिपुबुद्ध्या च, महामोहादिकं बलम् // 319 // चारित्रधर्मराजाद्यं, पोष्यं बन्धुधिया बलम् / आज्ञेयमियती विश्वहितकृत् पारमेश्वरी // 320 // ध्यानेन ब्रह्मविधिना, स्तवेन व्रतचर्यया / इयमाराध्यते शिष्टैर्दुष्टाचारैर्विराध्यते // 321 // तां च यो यावतीं धीमानाराधयति सर्वदा / अजानतोऽपि तद्रूपं, तस्य तावद् भवेद् सुखम् // 322 // यो यावत् कुरुते मूढस्तदाज्ञाया विराधनम् / तावद् दुःखं भवेत् तस्य, तद्रूपावेदिनोऽपि हि / // 323 // 212
