________________ मीमांसकाः पुनः प्राहुर्वेदपाठादनन्तरम् / कर्तव्या धर्मजिज्ञासा, तन्निमित्तं च चोदना // 1212 // सा च प्रवर्तकं वाक्यं, धर्मस्तेनैव लक्ष्यते / अभावाद् वक्तृदोषाणां, तत्प्रामाण्यं हि निश्चलम् // 1213 // प्रत्यक्षमनुमानं चोपमानं शब्द एव च / / अर्थापत्तिरभावश्च, षट् प्रमाणानि जैम(मि)नेः // 1214 // अप्रमत्तत्वशिखरे, विवेकाद्रेः स्थिता अमी। जैनास्तु वत्स ! मन्यन्ते, मुक्तिमार्गमिमं शुभम् // 1215 // जीवाजीवाश्रवा बन्धः, संवरो निर्जरा तथा.। मोक्षश्च सप्त तत्त्वानि, ज्ञेयानि हितमिच्छता // 1216 // ज्ञानमेतत् तथा श्रद्धा, सङ्गत्यागश्च सर्वथा / त्रयं मोक्षपथो ह्येष, सिद्धि:कतरात्यये, // 1217 // नास्मिन् विधिनिषेधानां, विरोधो जैनदर्शने / शुद्धं ह्येतत् कषच्छेदतापलक्षणकोटिभिः // 1218 // अनन्तपर्ययोपेतं, प्रमेयं द्रव्यमिष्यते / सत्ता तल्लक्षणं सा चोत्पादध्रौव्यव्ययात्मिका // 1219 // प्रत्यक्षं च परोक्षं च, द्वे प्रमाणे जिनागमे / दिगियं दुस्तरो ह्यत्र, प्रमाणनयविस्तरः // 1220 / चत्वारो वादिनोऽत्राद्यास्तत्त्वतो मुक्त्यवेदिनः / आत्मानं ते यदिच्छन्ति, नित्यं वा सर्वथा क्षयि // 1221 // न च नित्यैकरूपस्य, सर्वगत्वेन युज्यते / आत्मनो गमनं मुक्तौ, नष्टत्वानश्वरस्य च // 1222 // तस्मात् तपस्विनो ह्येते, मुक्तिमार्ग न जानते / / . मोक्षो लोकायतानां तु नीविमोक्षो हि योषिताम् / // 1223 // 232
