________________ गाढप्रेमवशादेष मतिमोहान्मृतो नृपः / . प्रलापं कारयत्येवं, शोकस्तु करुणं जनैः // 900 // प्रकर्षः प्राह किं भूपगेहेऽस्मिन्नेव मातुल ! / इदमीदृशमापन्नं, किं वाऽन्यत्रापि जायते // 901 // विमर्शः प्राह नैतादृग, भवचक्रेऽतिदुर्लभम् / . भावै. कैर्भूतं ह्येतत्, परस्परविरोधिभिः // 902 // अम्बरभ्रमणजश्रमतप्तो, ध्वान्तपङ्कहरणाशुचिगात्रः / स्नातुमिच्छुरिव तिग्ममरीचि-रिधेरथ जगाम समीपम् // 903 // एकतामुपगता बभुरुच्चै-राकुलाश्च निलयाश्रयणाय / स्वीयचारविषयाद् विनिवृत्ता, भास्करस्य च जनस्य च गावः।। 904 // चक्रवाकहृदयात् परिदीर्घाकन्दनिर्यदसुसन्ततिचेष्टा / मूर्च्छदुग्रविरहानलदग्धा-दाकुलारवपतंत्रिभिरूहे // 905 // पद्मिनीहृदयसंगतरागैः, स्फूर्तिमद्भिरिव संभृतमूर्तेः / रश्मयो विबभुरम्बुधिकूलं, यास्यतोऽहिमरुचेरतिशोणाः // 906 // द्यामभित्वरयितुं रतयोग्य-स्फारभूषणविधौ विधिवेत्री / आगता सितरुचेः प्रियदूती, कुङ्कुमारुणतनुर्ननु सन्ध्या // 907 // अञ्जनाचलभुवः प्रविसर्पत्-पाटलापटलपाटलभासः / सान्ध्यरागकलितः किल भागः, पश्चिमः श्रियमगाद् गगनस्य // 908 // व्याप्तमम्बरमथोल्बणसन्ध्या-वह्निधूमसदृशैस्तिमिरौघैः / तारकैस्तरलकान्तिभिरुच्चै-स्तत्स्फुलिङ्गनिकरैरिव रेजे // 909 // संहृता भुवि समासमभावा, दृष्टनष्टमुदभाव्यत विश्वम् / . उद्धतेन तिमिरेण किमाप्तो, बौद्धबुद्धिपिटकात् पटुभावः // 910 // म्लानिमाप नलिनीवनलक्ष्मीः, प्रोल्ललास रजनीचरराजी / कौशिकाः पथि सुखेन विचेरु-र्मूकतां परिययुर्बत काकाः // 911 // 206
