________________ तस्य चास्ति महादेवी, शुभलब्धिरनित्वरी। गुणैर्जयन्ती जगती, चतुरम्भोधिमेखलाम् // 236 // जाता ताभ्यां शुचिः कन्या, बुद्धिर्वंशविवर्द्धनी। .. चान्द्री कलेव जगतां, नयनानन्ददायिनी .. // 237 // विचिन्त्य तद्विवाहाहँ, गुणपूर्ण विचक्षणम् / उद्यौवना सा प्रहिता, ताभ्यां तस्य स्वयम्वरा // 238 // विचक्षणेन सा कन्या, परिणीता महोत्सवैः / यान्त्यस्य दिवसा भोगान्, भुञ्जानस्य तया सह // 239 // वार्तामथान्यदा लब्धं, बुद्धः स्नेहमहोदधिः / विमाख्यं निजं पुत्रं, प्रजिघाय मलक्षयः // 240 // भगिन्याः प्रेमबद्धोऽसौ, तस्या एवान्तिके स्थितः / पूर्णाकाङ्क्षा जातगर्भा, प्रकर्षं सुषुवेऽथ सा // 241 // श्लाघ्यो विख्यातमहिमा, जातोऽसौ बुद्धिनन्दनः / / विमर्शस्य प्रियः कामं, विचक्षणगुणैः समः // 242 // अथान्यदा वनं स्वीयं, दृष्ट्वा वदनकोटरम् / विचक्षणजडौ तत्र, स्थितौ लीलापरौ सुखम् // 243 // दृष्टं महाबिलं ताभ्यां, तत्र तस्माच्च निर्यती / रक्तवर्णाङ्गना दृष्टा, लीलाकृष्टजगन्मनाः // 244 // तामुदीक्ष्य जडश्चित्ते, ममौ नानन्दपूरतः / दध्यौ च नेदृशी काचिदस्ति विश्वत्रयेऽङ्गना // 245 // धात्रा मदर्थमेवैषा व्यधायि यदियं मुहुः / . मा लोला प्रेक्षते तेन, गत्वैनां स्वीकरोम्यहम् // 246 // विचक्षणस्तु तां दृष्ट्वा, लोलामेकाकिनी वने / . न दोलायितचित्तोऽभूत्, स्थितो न्यग्दृष्टिरुत्तमः // 247 // 150
