________________ // 300 // // 301 // // 302 // // 303 // // 304 // // 305 // ततः प्रभृति सर्वोऽपि, बन्धुत्वेन मयेक्षितः / कुलजात्यादिहीनोऽपि, नमस्कारधरोऽपि यः जैननामभृतो देशे कृताश्चाकरदा मया / विहिता च विशेषेण, सपर्या नवधर्मणाम् तदा प्रोज्जृम्भितं जैनैः, सूर्योदय इवाम्बुजैः / अमात्यो दुर्मुखो द्वेषं, ययौ कौशिकवत् परम् ततो रहसि तातस्य, प्रोक्तं तेन दुरात्मना / लोकः सर्वः कुमारेण, राजन्नुच्छृङ्खलीकृतः कुमारस्य प्रसादार्थी, भूयान् जैनो जनोऽजनिः / करहीने जने चैवमाज्ञा वाङ्मात्रमेव ते अलौकिकं कुमारस्य, वृत्तमेतन्न सुन्दरम् / अनीतिकवचस्याङ्गे, प्रविशन्ति द्विषच्छराः' पिता प्रोवाच यद्येवं, त्वया सर्वं निवेद्यताम् / स्वयमेव कुमाराय, नाहं तं भाषितुं क्षमः .. मामुपेत्याथ स प्राह, राजा लोकोपरि स्थितः / / प्रतापी भानुवल्लोकवशोऽधस्ताच्च धूलिवत् लोकान्निरङ्कुशीकृत्य, राजधर्मव्यतिक्रमात् / नालीकधर्मवात्सल्यं, युक्तं ते नीतिगामिनः मया प्रोक्तं भवेद् दोषः, स्याद् दुष्टे चेन्ममाग्रहः / नीतिव्यतिक्रमः को वा, पूजया गुणशालिनाम् अथासौ मदभिप्रायं, लब्ध्वाऽलीकमभाषत / साधु धर्मे स्थिरोऽसि त्वं, परीक्षेयं मया कृता इत्युक्त्वाऽसौ मदभ्यर्णानिर्गतश्चिन्तितं मया / न ज्ञायते महादुष्टः, पापोऽयं किं करिष्यति // 306 // // 307 // // 308 // // 309 // // 310 // // 311 //
