________________ // 232 // // 233 // // 234 // // 235 // // 236 // // 237 // संसजज्जीवसङ्घातं, भुञ्जाना निशि भोजनम् / राक्षसेभ्यो विशिष्यन्ते, मूढात्मानः कथं नु ते वासरे च रजन्यां च, यः खादन्नेव तिष्ठति / शृङ्गपुच्छपरिभ्रष्टः, स्पष्टं स पशुरेव हि अहो मुखेऽवसाने च, यो द्वे द्वे घटिके त्यजन् / निशाभोजनदोषज्ञो-ऽश्नात्यसौ पुण्यभाजनम् अकृत्वा नियमं दोषा-भोजनादिनभोज्यपि / फलं भजेन्न निर्व्याजं, न वृद्धिर्भाषितं विना ये वासरं परित्यज्य, रजन्यामेव भुञ्जते / ते परित्यज्य माणिक्यं, काचमाददते जडाः वासरे सति ये श्रेयस्काम्यया निशि भुञ्जते / ते वपन्त्यूषरक्षेत्रे, शालीन् सत्यपि पल्वले उलूककाकमार्जार-गृध्रशम्बर शूकराः / अहिवृश्चिकगोधाश्च, जायन्ते रात्रिभोजनात्. श्रूयते ह्यन्यशपथाननादृत्यैव लक्ष्मणः / निशाभोजनशपथं, कारितो वनमालया करोति विरति धन्यो, यः सदा निशि भोजनात् / सोऽद्धं पुरुषायुषस्य, स्यादवश्यमुपोषितः रजनीभोजनत्यागे, ये गुणाः परितोऽपि तान् / / न सर्वज्ञाते कश्चि-दपरो वक्तुमीश्वरः .. आमगोरससंपृक्त-द्विदलादिषु जन्तवः / दृष्टाः केवलिभिः सूक्ष्मा-स्तस्मात्तानि विवर्जयेत् जन्तुमिश्रं फलं पुष्पं, पत्रं चान्यदपि त्यजेत् / सन्धानमपि संसक्तं, जिनधर्मपरायणः // 238 // // 239 // // 240 // // 241 // // 242 // 243 //
