________________ भक्षयन्माक्षिकं क्षुद्र-जन्तुलक्षक्षयोद्भवम् / स्तोकजन्तुनिहन्तृभ्यः, सौनिकेभ्योऽतिरिच्यते // 208 // एकैककुसुमक्रोडा-द्रसमापीय मक्षिकाः / यद्वमन्ति मधूच्छिष्टं, तदश्नन्ति न धार्मिकाः // 209 // अप्यौषधकृते जग्धं, मधु श्वभ्रनिबन्धनम् / भक्षितः प्राणनाशाय, कालकूटकणोऽपि हि // 210 // मधुनोऽपि हि माधुर्य-मबोधैरहहोच्यते / आसाद्यन्ते यदास्वादा-चिरं नरकवेदनाः // 211 // मक्षिकामुखनिष्ठ्यूतं, जन्तुघातोद्भवं मधु / अहो पवित्रं मन्वाना, देवस्नाने प्रयुञ्जते // 212 // उदुम्बवटप्लक्ष-काकोदुम्बरशाखिनाम् / पिप्पलस्य च नाश्नीयात्, फलं कृमिकुलाकुलम् // 213 // अप्राप्नुवनन्यभक्ष्य-मपि क्षामो बुभुक्षया / न भक्षयति पुण्यात्मा, पञ्चोदुम्बरजं फलम् // 214 // आईः कन्दः समग्रोऽपि, सर्वः किशलयोऽपि च / / सुही लवणवृक्षत्वक्, कुमारी गिरिकर्णिका शतावरी विरूढानि, गुडूची कोमलाम्लिका / पल्लयकोऽमृतवल्ली च, वल्ल: शूकरसंज्ञितः // 216 // अनन्तकायाः सूत्रोक्ता-अपरेऽपि कृपापरैः / मिध्यादृशामविज्ञाता, वर्जनीयाः प्रयत्नतः // 217 // स्वयं परेण वा ज्ञातं, फलमद्याद्विशारदः / निषिद्धे विषफले वा, मा भूदस्य प्रवर्तनम् // 218 // अन्नं प्रेतपिशाचाद्यैः, सञ्चरद्भिनिरङ्कुशैः / उच्छिष्टं क्रियते यत्र, तत्र नाद्याद् दिनात्यये // 219 // // 215 // 75
