________________ // 11 // // 12 // // 13 // // 14 // // 15 // पूर्वयोगीश्वरध्याना-त्रैर्मल्यं परयोगिनि / योऽयं ध्यायति यद्रूपं, तद्रूपं लभते स वै संसर्गयोगात्ताद्रूप्ये, शुकद्वयनिदर्शनम् / हस्ती सेचनको यद्वा, युक्तिनिम्बाम्रयोरपि एवं श्रीभगवानहन्, सिद्धः सर्वगतः शिवः / तेनोक्तः समयो वेदः, पौरुषेयः प्रगीयते तस्यैव भजनालोकः, स्वयं तद्गुणभाजनम् / पुष्पवासनया तैलं, नैव किं तन्मयीभवेत् जपनामापि तस्येह, तन्मुक्तौ स्थापयन् मनः / तन्मयी स्याद् ध्यानबलात्, पानीयममृतं न किं यदाकारं हृदि ध्याये-नरस्तद्रूपमाप्नुयात् / सविषो निर्विषः किं नो, धवलध्यानधारया देवस्य स्मरणान्मन्त्रा- धिष्ठाताऽङ्गेस्य तन्मये / दृश्योऽवतरणात् साक्षा-द्वाक् प्रतीतिः किमन्यथा पिण्डस्थाच्च पदस्थं तद् ध्यानं श्रेष्ठमतः पुनः / रूपस्थं पुरुषाकार, रूपातीतं ततोऽपि च लोकाकृतेर्भावनया, संवरे लोकबन्धनम् / संस्थानविचयं धर्म-ध्यानमस्मादिहागमे नामाकृतिद्रव्यभावै-रेवं श्रीपरमेश्वरम् / , रागद्वेषपरित्यक्तं, शिवं शान्त्यात्मकं भजेत् सोऽपि क्रमेण तादात्म्यं, माहात्म्यादस्य संस्पृशेत् / भक्तिरेव महाभक्तिः, व्यक्ता भगवती विभो // 16 // // 17 // // 18 // // 19 // // 20 // // 21 // 199
