________________ बाह्यात्मानमपास्य प्रसत्तिभाजान्तरात्मना योगी / सततं परमात्मानं विचिन्तयेत्तन्मयत्वाय . // 959 // आत्मधिया समुपात्तः कायादिः कीर्त्यतेऽत्र बहिरात्मा / कायादेः समधिष्ठायको भवत्यन्तरात्मा तु // 960 // चिद्रूपानन्दमयो निःशेषोपाधिवर्जितः शुद्धः / . अत्यक्षोऽनन्तगुणः परमात्मा कीर्तितस्तज्ज्ञैः // 961 // पृथगात्मानं कायात्पृथक् च विद्यात्सदात्मनः कायम् / उभयोर्भेदज्ञातात्मनिश्चये न स्खलेद्योगी // 962 // अन्त:पिहितज्योतिः संतुष्यत्यात्मनोऽन्यतो मूढः / तुष्यत्यात्मन्येव हि बहिनिवृत्तभ्रमो ज्ञानी // 963 // पुंसामयत्नलभ्यं ज्ञानवतामव्ययं पदं नूनम् / यद्यात्मन्यात्मज्ञानमात्रमेते समीहन्ते . // 964 // प्रयते सुवर्णभावं सिद्धरसस्पर्शतो यथा लोहम् / आत्मध्यानादात्मा परमात्मत्वं तथाऽऽप्नोति // 965 // जन्मान्तरसंस्कारात्स्वयमेव किल प्रकाशते तत्त्वम् / सुप्तोत्थितस्य पूर्वप्रत्ययवनिरुपदेशमपि // 966 // अथवा गुरुप्रसादादिहैव तत्त्वं समुन्मिषति नूनम् / गुरुचरणोपास्तिकृतः प्रशमजुषः शुद्धचित्तस्य // 967 // तत्र प्रथमे तत्त्वज्ञाने संवादको गुरुर्भवति / / दर्शयिता त्वपरस्मिन् गुरुमेव सदा भजेत्तस्मात् // 968 // यद्वत्सहस्रकिरणः प्रकाशको निचिततिमिरमग्नस्य / / तद्वद् गुरुरत्र भवेदज्ञानध्वान्तपतितस्य // 969 // प्राणायामप्रभृतिक्लेशपरित्यागतस्ततो योगी। उपदेशं प्राप्य गुरोरात्माभ्यासे रतिं कुर्यात् // 970 // 149
