________________ // 20 // जम्मजरमरणसिहिणा भवभवणे सव्वओ पलित्तम्मि। नाणोदहिमवगाहिय सुत्थत्तं लहसु हिअय ! तुमं हियय ! तुमे एस कओ भववासणवागुराइ मह बंधो। ता तह पसिय इयाणि जह तव्विगमो लहुं होइ / // 21 // किं चित्त ! चितिएहि विहवेहिं अत्थिरेहिं अह न तुमं / तत्तण्हाविगमो ता संतोसरसायणं पिवसु : // 22 // मित्तामित्तेसु समा चित्त ! पवित्तं जया तुम होही। लहिहिसि तं तइय च्चिय सुहमवगयसयलसंतावं // 23 // नरतिदिववेरिमित्ते भवमुक्खे दुहसुहे तणमणीसु। ... जइ लिट्ठकंचणेसु अ सममसि ता मण ! कयत्थमसि // 24 // दुच्चारमिमं मच्चुं पच्चासन्नीभवंतमणुसमयं / हे हिअय ! चिंतसु तुमं कि सेसवियप्पजालेणं? // 25 // हे हियय ! चिंतसि तुमं नाऽणज्जजराइ जज्जरिज्जंति। नियतणुकुडि पि एयं अहह महामोहमहिमा ते // 26 // जत्थ जरमरणदारिद्दरोगसोगाइदुहगणो लोए। तत्थवि कहं तुमं मूढ ! हिअय ! न विरागमुव्वहसि / // 27 // जीयं पि तणुम्मि गयागयाइं सासच्छलेण कुणमाणं / किं न मण ! मुणसि जेणं चिट्ठसि अजरामरं व तुमं // 28 // सह रागेण मण ! तुमं सुहाभिमाणाउ भमडिअं सुइरं। चय तं भय तदुवसमं इयाणि जं मुणसि सुहभेअं // 29 // अविवेअत्ता बालत्तणम्मि विलयत्तणाउ वुड्डत्ते। . मण ! धम्मचित्तविरहे लद्ध वि विहलो नरभवो ते // 30 // मयरद्धइक्कमित्तं कुगइमहादुक्खसंतइनिमित्त। विसयाणुगामि चित्तं मोहुप्पत्तीइ हेडं च / 280 // 31 //