________________ प्रमादतुल्यो न हि कोऽप्यरातिर्जगत्त्रयेऽप्यस्ति शरीरभाजाम् / भवे भवे यद्वशतो भवन्ति, सुदुःखिनः प्राणभृतोऽनुकम्प्याः // 46 // यो मुक्तिपुर्यां व्रजतां सुधर्मणां, पथि प्रमोषोद्यतपारिपन्थिकः / स्यात्सार्थवाहो नरकस्य वर्त्मनि, जहुः प्रमादं तमनार्यमुत्तमाः // 47 // यदेकशो भुक्तमपि प्रभूतोद्भवेषु भूतान्यभिहन्ति भीमम् / ... प्रमादसंज्ञं परमं विषं तद्धेयं सुधीभिर्धवजीवितार्थम् // 48 // अपारसंसारपयोधिमध्यावगाहिनां प्राणभृतां नितान्तम् / इह प्रमादाष्टकमप्यजय्यं, वदन्ति विज्ञानभृतो मुनीन्द्राः // 49 // अज्ञान-सद्भूतपदार्थसंशयौ, विपर्ययोऽभीष्टविभावरक्तता। द्वेषोऽनभीष्टे स्मृतिहीनता पुनर्योगत्रयीदुष्प्रणिधानमित्यपि // 50 // अनादरः श्रीमति धर्मकर्मणि, ह्यमी प्रमादा भववृद्धिहेतवः / अनादिदुष्कर्मक्शंवदैर्जनैः, समाश्रितास्तत्त्वधिया निरन्तरम् // 51 / / ये केऽपि सत्त्वा लघुकर्मताश्रितास्त एव सम्प्राप्य विशुद्धभावनाम् / समूलमुन्मूल्य महारिपूनमून्, भजन्त्यविघ्नेन महोदयं पदम् // 52 // समस्ति तृष्णासदृशो न कोऽपि, विक्षोभकृत्प्रत्युपताप उग्रः / न चैव सन्तोषसमं प्रधानं, दृष्टं श्रुतं वा सुखमत्र लोके // 53 // सन्तोषभाजां न कदाऽपि दुःखं, न चोत्सुकत्वं न हि कोपिशोकः। न क्वापि दैन्यं न भयं कदाचित्, सन्तोष एव प्रयतैनिषेव्यः // 54 // सन्तोषमाधाय विधाय सम्यक्, परिग्रहादेः परिमाणमाशु / पुण्यं व्रतद्वादशकं प्रपन्ना, आनन्दमुख्या गृहिणोऽपि धन्याः // 55 // ये प्राज्यसाम्राज्यमुखां समृद्धि, विहाय सन्तोषदशामवाप्यं / प्रपेदिरे भागवतीं सुदीक्षां, दशार्णभद्रप्रमुखाः सुधन्याः // 56 // पञ्चव्रतीपालनतत्परोऽपि, त्रिगुप्तिगुप्तः समितोऽपि सम्यक् / विना जिनाज्ञावहनेन मूर्ध्नि, न कोऽप्यगात्सिद्धिपदं कदाऽपि // 57 // 64
