________________ // 104 // // 105 // // 106 // // 107 // // 108 // तपो यन्मायया तप्तम् स्त्रीत्वं तेन च लभ्यते। महाबलो मुनिस्तंत्र दृष्टान्तो ज्ञायतान्तराम् रूपवत्याम्भवेत् किञ्च जगतोऽस्य हते त्वयि / अरूपया त्वया माये ! विश्वं दासीकृतं न किम् ? त्वामाश्रित्य शठा माये ! वञ्चयन्ति परान् भृशम् / प्राप्नुवन्ति महत्कष्टं धिक् त्वां तादृशकारिणीम् त्वद्वागुरापतितमान्यतमोऽपि मर्यो, निन्दामुपैति बुधसज्जनवृन्दमध्ये / प्लाघ्योऽपि हन्त ! कपिलो बत मायया वै, लेभे च साधुवनिताकृतधिक्कृति सः जीवोऽयं येन भावेषु लुभ्यतेऽज्ञानमाश्रितः / दुःखदो ज्ञायतां लोभो विवेकिजनगर्हितः लोभोपहतचेता ना वीक्षते नो हिताहितम्। .. वादीव वादप्रागल्भो विदुषामपि संसदि . न लोभात् सुखता दृष्टा श्रुता नो कस्यचिन्मुखात् / लभते केवलं क्लेशं न सुखन्तस्य लघ्वपि स्वाति विना भवेन्मुक्ता तरणी तरतु स्थले / शिलायां पङ्कजम्भूयादुदीयाद्वारुणं रविः . तृष्णातः प्राप्नुयाद्वारि वैदग्ध्यं यातु वा जडः। न सुखं लोभनिष्ठस्य तदपीह विभाव्यताम् भुजङ्गादपि लोभोऽयं विशिष्टति धरातले / सापराधे दशत्येष लोभस्तु खलवत्सदा कुसीदादपि कौसीदं वर्द्धते च यथा शनैः। तद्वल्लोभेन पापोऽपि वृद्धितां याति मन्थरम् // 109 / / // 110 // // 111 // // 112 // // 113 // // 114 // 219
