________________ // 59 // // 60 // // 61 // // 62 // // 63 // // 64 // क्वचिच्चौर्यं क्वचिद् द्यूतं वचित्रीचैर्भुजङ्गता / मनुष्याणामहो ! भूयो भवभ्रमनिबन्धनम् सुखित्वे कामललितैर्दुःखित्वे दैन्य-रोदनैः / नयन्ति जन्म मोहान्धा न पुनर्धर्मकर्मभिः अनन्तकर्मप्रचयक्षयक्षममिदं क्षणात् / मानुषत्वमपि प्राप्ताः पापाः पापानि कुर्वते ज्ञान-दर्शन-चारित्ररत्नत्रितयभाजने / मनुजत्वे पापकर्म स्वर्णभाण्डे सुरोपमम् संसारसागरगतैः शमिलायुगयोगवत् / लब्धं कथञ्चिन्मानुष्यं हा ! रत्नमिव हार्यते लब्धे मानुष्यके स्वर्ग-मोक्षप्राप्तिनिबन्धने / हा ! नरकाप्त्युपायेषु कर्मसूत्तिष्ठते जनः आशास्यते यत् प्रयत्नादनुत्तरसुरैरपि / तत् सम्प्राप्तं मनुष्यत्वं पापैः पापेषु योज्यते . परोक्षं नरके दुःखं प्रत्यक्षं नरजन्मनि / तत्प्रपञ्चः प्रपञ्चेन किमर्थमुपवर्ण्यते ? शोका-ऽमर्ष-विषादेा-दैन्यादिहतबुद्धिषु / अमरेष्वपि दुःखस्य साम्राज्यमनुवर्तते दृष्ट्वा परस्य महतीं श्रियं प्राग्जन्मजीवितम् / अजितस्वल्पसुकृतं शोचन्ति सुचिरं सुराः विराद्धा बलिनाऽन्येन प्रतिकर्तुं तमक्षमाः / तीक्ष्णेनामर्षशल्येन दोदूयन्ते निरन्तरम् न कृतं सुकृतं किञ्चिदाभियोग्यं ततो हि नः / दृष्टोत्तरोत्तरश्रीका विषीदन्तीति नाकिनः // 65 // // 66 // // 67 // // 68 // // 69 // // 70 // 269
