________________ तेषां दूरतरं दुःखं, सुखं च निकटस्थितम् / यतः सन्तोषसायणि, सुखानि जगदुर्जिनाः . // 124 // न च पृथ्वी तथा पृथ्वी, स्वयम्भूरमणोऽपि वा। ब्रह्माण्डमपि नो तादृग् - यादृशो निःस्पृहो जनः // 125 // कृतं शेषगुणैस्तावत् - सन्तुष्टस्येह देहिनः / एतावतैव पर्याप्तं, यदधीनो न कस्यचित्त् // 126 // कुटुम्बककृते धाव - नितश्चेतश्च सन्ततम् / कि कृतं ? किं करिष्यामि ?, किं करोमीति ? चिन्तयन् // 127 // खिद्यते प्रत्यहं प्राणी, बह्वाशापाशपाशितः / वाञ्छाविच्छेदजं सौख्यं, स्वप्नेप्येष न विन्दति // 128 // असन्तोषो हि दोषाय; सन्तोषः सुखहेतवे / कपिलो ज्ञातमत्रार्थे, पिङ्गला च पणाङ्गना . // 129 // आशापिशाचिका नित्यं, देहस्था दुःखदायिनी / सन्तोषवरमन्त्रेण, स सुखी येन नाशिता // 130 // चिन्ताचक्रसमारूढो, योगदण्डसमाहतः / .. कर्माष्टककुलालेन, भ्राम्यते घटवन्नरः // 131 // आतपच्छाययोर्यद्व - त्सहावस्थानलक्षणः / विरोधस्तद्वदत्रापि, विज्ञेयः मुखवाञ्छयो: // 132 // वाञ्छा चेन सुखं जन्तो - स्तदभावे शर्म सन्ततम् / न भूतानि न भावीनि, सुखानि सह वाञ्छंया // 133 // सन्तोषसुखशय्यायां, सद्विवेकपटावृताः / स्वपन्ति ये महात्मानः, शेरते ते निराकुलाः // 134 // यौवनं जरयाऽऽघ्रातं, रूपं रोगैरभिद्रुतम् / जीवितं यमराजस्य, वशवर्ति क्क सारता ? // 135 // = 105
