________________ यं वीक्ष्य साक्षान्नवदुर्गमुच्चैनिवेदतो मैष मयि व्यराङ्क्षीत् / इतीव शम्भोर्भयतो भवानी, नव्यार्थकं तं नवशब्दमाह // 12 // दुर्गेरुदौर्नवभिः परीतं निपीय यं किन्नरगीयमानम् / एकेन दुर्गेण सुमेरुणेन्द्रः स्वर्गेऽपि गर्वोद्धरतां जहातु // 13 // फलं ददुर्यों समरावबुद्धयुध्यद्भटच्छिननिजद्विपास्त्रैः / सम्पूजिता यत्र नवापि दुर्गाः, सिन्दूरपूरैः परपार्थिवानाम् // 14 // अध:कृतामेव दिशं स्वलक्ष्म्या, स्वयं विजेतुं पुनरप्युदास्ते। इत्युच्छ्रितैर्यो नवदुर्गहस्तैर्दिशो नवाहाय जिगीषतीव // 15 // नीतिर्नवीनेयमनीतिभावमपि स्फुटं यं व्यतिवृत्य वृत्ता। . इदं न कस्य प्रणिगद्यमानं, विपश्चितश्चेतसि विस्मयाय // 16 // स्तुतिः क्षपाणामपि यत्र युक्त्या, पान्थप्रमोदात् पथि दूरदीर्घ / निलीय मेरौ वसतां तु निन्दा, कल्पद्रुमाणामुदरम्भरीणाम् // 17 // यो यत्र दोषः प्रतिभाति कश्चिन्निदर्शनत्वं किल निर्जलानाम्।। सरस्वतीशालिजनाननेभ्यः स्तुत्येव विस्रस्तु गुणं तमेव // 18 // पचेलिमं पक्षिगणाः समन्तात्, क्षणं कणं ये निपुणं चणन्ति। यत्क्षेत्रसंरक्षकगोलवृष्टिकोलाहलात्ते पुनरुत्प्लवन्ते // 19 // चौर्यं परस्वेषु न नाम कामं, सौराज्यभाजि क्वचनापि यत्र। यद्धैर्यचौर्यात् सुदृशां निलीनश्चित्ते भियाऽनङ्गभटोऽपि सूक्ष्मे // 20 // यद्यत्र भास्वान् प्रबलप्रतापो, जागति मण्डोवरपार्श्वदेवः / उल्लस्यते तत्सुमनोभिरेभिस्तमोनिरासात्तपगच्छभाग्भिः // 21 // यद्भूर्भुवःस्वः प्रभुताभृताऽपि, स्वयं निवासाद् भृशमन्वकम्पि। स्वर्गेण यस्यास्तु कथं तदेकविभक्तिसारूप्यमुचैकशेषः // 22 // विधेर्विधेयेष्वरुचिप्रयुक्तं, वैषम्यमालोक्य बहुष्ववश्यम् / धर्मस्य सृष्टिं तपगच्छराजसाम्राज्यहेतोर्यमनुस्मरामः // 23 // 268
