________________ सिरिउसहनाहचरिए रयणमयपट्टम्मि सारयससिकरधवलेहिं अखंडेहिं रुप्पतंडुलेहिंदप्पण-भदासण-वद्धमाण-कलसमच्छ-सिरिवच्छ-सत्थिय-नंदावत्त-लक्खणाई अट्ठमंगलाई आलिहेइ / तओ सो सव्वालंकारविभूसियं करेइ-तिलोगवइणो मुद्धम्मि वइरमाणिक्कमउडं ठवेइ, कण्णेसु सुवण्णकुंडलाई, कंठकंदले 'दिव्वमुत्तालयं, बासु अंगए, मणिबंधेसुं मोत्तियमणिकंकणाई, कडिदेसम्मि मुवण्णकडिसुत्तं, पाएK माणिक्कपायकडगे संठवेइ, एवं जगगुरुणो अंगाई सचदेहालंकारेहिं विभूसेइ / तओ इंदो भत्तिवासिय-मणो वियसिय-पारिजायाइमालाहि परमेसरं पूएइ / बहुविहकुसुमनियरं च आजाणुमेत्तं मुयइ / नाणाविहमणि-भत्ति-विचित्त-दंडेणं वइरामयकडुच्छुएणं पवरगंधाभिरामं धूवं उक्खिवइ, पज्जलंतदीवियाचक्कवालमणहरं आरत्तियं तह य वरमंगलनिलयं मंगलपईवं उत्तारेइ / एवं च सयकायब्वे कयंमि तओ सुरासुरेहिं सव्वायरेण पढमजिणपुरओ पणच्चियं / तओ तियसपुंगवो सद्धालूहिं सुरवरेहि सामिगो पइण्णगकुसुमपयरं उत्तरावेइ, तओ सकको सक्कत्थवेण परमेसरं वंदिऊण पुलइयदेहो भत्तीए थुणिउं समारंभेइसक्ककयजिणिदथुई नमो तुम्हें जगन्नाह !, तेलुक्कंऽभोयभक्खर / संसारमरुकप्पडु', वीसुद्धरणबन्धव ! // 1 // . जय भुवणत्तयवंदिय ! भवकूवमज्झनिवडत जंतुउद्धरणसमत्थ !, जयसु परमेसर ! सरणागयदढवजपंजर ! वम्महकुरंगकेसरि ! मोहतमपसरदिवसयर :, हे जिणिद ! जं तुज्झ मजणे एवं उवयरिया अम्हे तेण अच्चंतं अविरइपरायणं पि अप्पाणं अइपुण्णवंतं मण्णेमो / हे नाह ! जत्थ तुम जम्मं पाविओ तस्स भारहखित्तस्स भई होउ / सा धरणी वि वंदणिज्जा, जा तुज्झ कमकमलं वहिहिइ / हे जिणवर ! ते मासा खलु धण्णा चिय, जे तुमं अहोनिसं पेक्खिस्संति / जहसमयं ददुणो अम्हे केरिसा? / जह तुह पयसेवाए, जिणिंद ! फलमाथि ता सया कालं। एवंविहपरममहं, अम्हें पेच्छंतया होमो // 2 // नाहं वोत्तुं समत्थो म्हि, सन्भूए वि ते गुणे / चरमसागरे माउं, जलाइं नणु को खमो ! // 3 // इअ जगनाहं थुणिऊण हरिसपुण्णमाणसो सक्को पुवमिव पंचहारूवं विउवित्ता ईसाणदेविंदस्स उस्संगाओ जिणवई घेतूण नियामरगणेहिं परिवरिओ जिणजम्मणघरंमि / 1 दिव्यमुक्तालताम् /