________________ भरहेण सावगाणं भोयणदाणं / तइया वासवो बवेइ-भूवई ! तुमं पुरुसोचमो सि त्ति तुम्ह पत्थणा मुहा न होज्जा तो इक्कं अंगावयवं दंसिहिस्सामि त्ति उदीरिऊण सक्को उइयालंकारसालिणि जगगेहिक्कदीविगं अप्पणो अंगुलिं दंसेइ / भरहनरिंदो समुदो पुण्णिमाचंदं पिव वियसंतभासुरज्जुई तं महिंदंगुलिं दणं पमुइअचित्तो जाओ। अह वासवो भगवंतं पणमिश्र नरिंदं सम्माणिऊण तक्खणेण संझाए अब्भ पिव तिरोहिओ होत्था / अह चक्कबट्टी वि वासवो विव पहुं पंणिवइऊण चित्तम्मि नियकिच्चाई चिंतंतो विणीयानयरिं गच्छेइ, तत्थ रयणनिम्मियं सकगुलिं ठविऊण भरहनरिंदो अट्टाहियमहसवं कुणेइ, सज्जणाण हि भत्तीए सिणेहे वि य तुलं चेव कायव्वं / तओ पभिई इंदत्थंभं समुत्थंभिऊण लोगेहिं इंदमहसवो समाढत्तो, सो अज्जवि वट्टइ / तओ भयवं नाहि. नंदणो भवियपंकयबोहगरो अट्ठावयगिरित्तो अण्णत्थ आइच्चो खेत्ताओ खेत्तरं पिव विहरेइ / भरहेण सावगाणं भोयणदाणं / ___ अह भरहनरिंदो सावगे समाहविऊण इमं बवेइ-तुम्हेहिं पइदिणं मईए गेहम्मि भोत्तव्वं, किसिकम्माइयं न विहेयव्यं, किन्तु अपुव्वणाणगहणं कुणमाणेहिं सज्झाणपरेहिं अणुदिणं थेयं, भोत्तूण य मज्झ गयगएहिं तुम्हेहिं इमं सइ पढणिज्ज जिओ भवं, वड्ढइ भयं, तम्हा मो हणाहि मा हणाहि त्ति / ते समणोवासगा तह ति पडिबज्जिऊण भर हनरिंदस्थ अगारम्मि भुंजंति, तह य तं वयणं सज्झायं पिव तप्परा पढेइरे / देवो बिब कामभोगासत्तो पमत्तो सो नरदेवो तस्सद्दसवणेण चिय एवं विचिंतेइ-केण हैं जिओ म्हि ? हुँ जाणियं कसारहिं अहं विजिओ, कत्तो मम भयं अत्थि ?, तेहितो कसाएहितो एव, तओ पाणिणो मा हणेज्जा, एवं एए विवेगवंता सावगा निच्चमेव सुमराविति, अहो ! मम पमाइत्तणं, अहो ! मम विसयलुद्धया, अहो ! धम्मम्मि वि उदासित्तणं, अहो ! संसाररागिया, अहो ! महापुरिसोइयायार-विवरीयत्तणं, इमाइ चिंताइ गंगापवाहो लवणसमुद्दे विव पमायपरम्मि तम्मि खणं धम्मज्माणं पवट्टेइ, किन्तु अणाइकालमोहब्भासेण भुज्जो वि भूवो सदाइ-इंदियविसएसु पसज्जइ, जओ भोगफलं कम्मं अण्णहा काउं को वि न सक्को / अह अण्णया सूयाहिवईहिं भूवई विण्णत्तो, सावगो असावगो वा बहुलत्तणेण नो उवलक्खिज्जइ। भरहो सूअवरे आदिसइ-जं तुम्हे सड्ढा अत्थि, अओ इओ पमिइं परि '1 प्रणिपत्य / 2 समुत्तभ्य-ऊर्ध्वं कृत्वा / 3 भवान् / 4 सूदाधिपतिभिः-पाचकाध्यक्षैः / 5 सूदवरान् /